Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Jacqui]

Znowu szelesty. Zastrzygłam uszami, po czym położyłam je płasko przy czaszce. Przymknęłam oczy, wesząc i tym razem udało mi się ustalić położenie hałasującego obiektu. Wyjrzałam nieco z moich zarośli i wysokiej trawy w której się ukryłam. Basior. Dorosły. Wydawał się silny, acz nieco rozkojarzony. Świetnie, jeśli bedzie agresywny, dam mu radę. Zaszyłam się ponownie w swej kryjówce.

[Isoschi]

Silny, noo, mięśniaka takiego to nie spotkasz. Is przeciągnął się i podszedł do wody, a jak zobaczył swoje odbicie w tafli wody aż się z wrażenia cofnął. Jaki sponiewierany, jakiś robal do ucha chciał mu wskoczyć, ale szybko go złapał i wyrzucił. Oczy przekrwione, normalnie żywy trup, zmartwychwstały.
- Co ja zrobiłem? - zapytał sam siebie. Jasne, takie głośne myślenie na pewno pomoże mu znaleźć odpowiedź. Wskoczył do wody, tego błota przez które swędziała go skóra pasowało się pozbyć.

[Jacqui]

Drgnęłam, usłyszawszy głos. Do kogo on gadał? Czyżbym kogoś tu nie wyczuła? A może sam do siebie tak? Wyjrzałam z zarośli, rozglądając się. Nie, nie ma nikogo. A ten plusk? Woda pewnie. Wysunęłam się chyłkiem z zielska i podczołgałam się bliżej.

[Rachil]

nagle rozległ się huk niebo zapłonęło na lodowaty błękit i wypluło z siebie niebieski meteoryt.

docierając do ziemi lekko zwolnił po czym wyhamował
lecz nadal odbijało się z niego błękitne światło.

[Isoschi]

No co za ulga, gdy kilogramy brudu wypłukały się z futra, aż z tego całego szczęścia zanurkował, choć nienawidził tego robić. Nagle coś jakoś jaśniej się zrobiło, dziwne. Przed chwilą słońce zaszło, a tu znów już jest? Chyba to sen, albo zarobił mocno w łeb bo to już coś nie tak jest. Wypłynął na brzeg i kątem oka zauważył jakiś zerkający z krzaków n niego wilczy łeb, jednak świecące wielkie coś było ciekawsze. Nigdy jeszcze takich rzeczy nie widział, owszem nieco się spłoszył przy tym huku, ale całe szczęście był jeszcze wtedy w wodzie, nikt nie widział. Uznał, że to pewnie tamta ukryta czarujesz.
-Nieźle, nauczysz mnie kiedyś takich rzeczy? - zapytał, jednak nie spojrzał na nią, wciąż wpatrywał się te niebieską magiczną skałę.

[Cynthia]

Wysoko na niebie, na wysokości chmur leciała szara wadera z czerwonymi oczami. Rozglądała się. Ominęła niewielki biały obłok i spojrzała w dół. Dostrzegła zagajnik i rozległe błękitne jezioro. Postanowiła zatrzymać się tutaj. Zaczęła już obniżać lot, gdy nagle usłyszała jakiś huk i oślepiło ją światło, a coś blisko niej przeleciało. Zaskoczona czymś takim gwałtownie wyhamowała machając dwoma parami skrzydeł. Co to było? Spojrzała w dół i zobaczyła coś w stylu meteorytu, który... świecił? Od kiedy meteoryty świecą? Podleciała bliżej tego zjawiska, które spadało teraz o wiele wolniej, trzymała się jednak w bezpiecznej odległości od niego. Nie zauważyła wilków w dole, całkowicie pochłonięta tym zjawiskiem.

[Rachil]

był to niebieski kamień jarzył się błękitnie niczym jakaś ludzka machina
tyle że ona nie była ludzka.
była magiczna.
nie można przesuwać avków ;_;

[Isoschi]

Na razie nie otrzymał odpowiedzi, najwyraźniej wszyscy zagapili się na święcące, magiczne coś. Wkrótce w zasięgu jego wzroku pojawił się kolejny wilk, tym razem skrzydlata bestyja. No nieźle, z jego głową coraz gorzej. Dalej nie wiedział jak się tu znalazła, właściwie gdzie, na dodatek takie czary. *Podejrzane to zaczyna się robić, to coś ma jakieś chyba właściwości przyciągające, coraz więcej nas tu* pomyślał i cofnął się kilka kroków, starając się już tak w to nie wpatrywać. Zerkał co jakiś czas na pozostałe wilki, chcąc wiedzieć co one robią itp.

[Rachil]

coś zaburczało i zaczęło się rozczłonkowywać.
rosło i rosło zaczęło przybierać najróżniejsze formy.
zastanawiało się co wybrać
stwierdziło najwyraźniej że ten ksztalt mu pasuje i zaczął być coraz bardziej szczegółowy.
po krótkiej chwili nad jeziorem stał  tygrys z kamienia poprzecinany niebieskimi świecącymi szczelinami.

[Cynthia]

Najpierw meteoryt, a po chwili tygrys? To musiała być magia. Wylądowała miękko na trawie obok jeziora, zaledwie kilka metrów od magicznego kota.
- Kim jesteś? - zapytała Yennefer. O ile to coś... to stworzenie, czymkolwiek było w ogóle potrafiło mówić. Skoro najpierw spadło z nieba jako kometa. Wadera była ostrożna. Omiotła wzrokiem tygrysa, gotowa w każdej chwili do ucieczki, gdyby ten wykazywał jakieś oznaki agresji. Stworzenie bardziej przypominało figurę, posąg ze względu na swą... kamienną budowę i pasy, które świeciły błękitem. Może to jakiś dawny bóg? Wielu takich było, ale rzadko kiedy się ich spotykało. Zaniepokojona spojrzała w oczy przybysza.

[Marvel]

Słysząc huk zerwał się,rozglądając spanikowany -coo to ma być ..-wymruczał nerwowo do siebie,a po chwili odetchnął.Ruszył powoli w stronę skąd usłyszał dźwięk.Chwile później już skitrany przyglądał się sytuacji -woo...co to jest..-szepnął,wpatrując się ze strachem i fascynacją w tygrysa,w sumie nigdy nie spotkał się z takim zwierzęciem.Po chwili przeniósł wzrok na wilka,bo..to wilk? taki..dziwny..i lata.

[Razer]

Wszedł powolnym i spokojnym marszem. Pogoda nawet dopisywała. Razer zadowolony ze swojego ostatniego zwycięstwa przechodził właśnie obok jeziora.Jego szczęście nie trwało długo.Przed sobą ujrzał wilki.Całą paczkę.Ominął wszystkich szerokim łukiem mając nadzieję,że zaraz wszyscy się rozejdą.Zignorował kamienną postać,miał już na dzisiaj dosyć wrażeń.Teraz chciał przede wszystkim odpocząć,lecz było to dla niego spore wyzwanie,ponieważ musiał znieść obecność wilków,a sam był zbyt zmęczony,aby iść dalej.

[Marvel]

Dostrzegł kolejnego wilka.uh..dużo ich tu-pomyślał.Jednak ten był na tyle blisko by szczenie się na niego zaczaiło,naszła go nagła ochota na zabawę,a że nic nie wskazywało na to by było niebezpiecznie więc..
Młody cicho zbliżał się do nowo przybyłego wilka,jaaasne,ciicho,tak mu się tylko wydawało.Przyczaił się ponownie,po czym rzucił na niego,jednak się potknął o własne łapy i padł na ziemie-auu Q.Q

[Razer]

Razer spojrzał na leżącego szczeniaka z niesmakiem.
-Czego chcesz?-zapytał groźnie i podszedł do młodego wilka szczerząc kły.Basior z całą pewnością nie miał ochoty na zabawę.Już kilkakrotnie otarł się w ciągu ostatnich dni o śmierć,więc teraz pragnął jedynie spokoju.Nie skrzywdziłby szczeniaka,lecz chciał go nastraszyć

[Rachil]

kamienne stworzenie nie odpowiedziało wilczycy,Skierowało się natomiast ku basiorowi i szczeniakowi.
Odsunęło najdelikatniej jak mogło szczenię i spojrzało na Razera.
-Przybyłem po ciebie odezwał się głos jakiegoś nieznanego basiora.
-Jesteś potrzebny, po chwili dodał.
-Musisz iść ze mną