Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Michonne]

Zaśmiałam się kpiąco.
-Zły krok, koleszko...

[Razer]

-Ta?Niby dlaczego kundlu?-zapytał z ironią

[Michonne]

Zirytowana odeszłam od basiora.
-Nie jestem kundlem, nigdy nim nie byłam...

[Razer]

-Myślisz,że jak zaczniesz żyć wśród wilków to nim będziesz?Może z wyglądu jesteś,jednak w środku zawsze będziesz zwykłym-głupim-brudnym-psem!-*prowokuje ją*

[Michonne]

-Nie słucham tych, którzy nie mają co robić i naśmiewają się z innych. Nie jestem już ani wilkiem ani psem, chociaż to drugie potrafi zaufać, potrafi się poświęcić, potrafi pomóc. To co robisz jest prymitywne, prostackie. Ty się zwiesz nazywać wilkiem?! Wilki mają w sobie urok, a ty? Ty nie masz nic.

[Razer]

Najeżyła się sierść na jego karku.Uniósł wysoko ogon i zawarczał groźnie,powoli zbliżając się do Michonne.

[Michonne]

Zaczęłam się telepać z zimna. Jednak szłam dalej, słyszałam mocne i pewne kroki.

[Razer]

Zaczął biec w kierunku wadery.Otworzył szeroko pysk i złapał ją za tylną łapę,szarpiąc nią.

[Michonne]

Patrzyła się tylko na to zdarzenie.
-Puść moją łapę, to boli.

[Razer]

Ciągnął waderę po ziemi trzymając jej łapę. Nie zamierzał jej puścić.

[Michonne]

Użyłam swojej jednej mocy. Zaczęłam mrozić basiorowi tylne kończyny. Czułam jak jego kły wbijają się mi w łapę. Ból też był całkiem silny. Jednak były gorsze sytuacje od tej.
-Puść mnie!-warknęłam.

[Razer]

Basior kątem oka spojrzał na zamrożone kończyny.Zamknął oczy i zacisnął kły jeszcze mocniej.

[Michonne]

W końcu uderzyłam go kawałkiem twardej ziemi, później lodem.
-Masz mnie puścić!-warknęłam.-W tej chwili!

[Razer]

Sprawiło mu to ogromny ból,jednak postanowił,że tym razem się nie podda.W jego oczach było widać cierpienie,ale kły i tak trzymały się łapy Michonne.

[Michonne]

-Masz mnie puścić!
Zaczęłam warczeć i wiercić się gryząc basiora po pyszczku, uszach.