Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nero01]

Uśmiechnął się.
-Ok mów.-odpowiedział szybko.
Czekał na odpowiedź wilka.

[Rachil]

przyleciała na polę bitwy razem z mortimerem który trzymał w łapie swoją ukochaną kosę.
opadła na czarcienia niczym niebieska błyskawica i pod wpływem siły przewróciła go na bok
mortimer jednak został w powietrzu.
RAZER TERAZ! krzyknęła do niego nadal przykleszczając stwora do ziemi.

[Nero01]

Popatrzył jak wadera ni z tąd ni z owąd pojawiła się. Payrzył na nich z zaciekawieniem.

[Razer]

Razer nie spodziewał się takiego obrotu spraw.Wadera powróciła razem z tajemniczą postacią.Przybyli w samą porę.Basior podbiegł do czarcienia i wyjął z jego oka miecz. O dziwo nie był splamiony krwią.Był czysty i lśniący.
-Co teraz!?-zawołał do wadery.

[Rachil]

WBIJ MU JE W DRUG...
nie skończyła gdy spadł na nią cień Mortimera. złapał ją za gardło i rzucił poobijała się kilkakrotnie nim się zatrzymała.
NIKT NIE BĘDZIE BIŁ MOJEGO PIESKA
zawołał. w jego dłoni pojawiła się kosa, rzucił się na wilczycę nim ta zdołała wstać.
-JESTEŚ TAK SŁABA ŻE PRZETNĘ CIĘ NA PÓŁ! GDZIE TWOJA DAWNA SIŁA O UPADŁA?
zebrał w rękę pełno zielonej energi i rzucił nią w wilczycę która zdążyła zrobić unik.
TY! GNOJU ZDRADZIŁEŚ MNIE! ryknęła wściekle i odbiła kolejny pocisk włócznią.
-Ach od samego początku ja was zdradziłem! czarna rebelia miała tylko sprawić bym nie był podejrzanym! a wszystko było od początku ustawione! jak bardzo chcieli cię zabić! ale cały czas im się wymykałaś! ta sztuczka z zmianą ciał była swietna nie powiem. ale teraz koniec jesteś zbyt słaba. a oni ucieszą się gdy przyniosę ci twoją głowę!

Rachil spojrzała na dwa wilki za nim. wy walczcie ja sie nim zajmę krzyknęła po czym rzuciła się do ataku.

[Nero01]

Podbiegł do "pieska" walczącego z waderą cienia. Przytrzymał go jak to wcześniej zrobiła wadera. Dodatkowo użył pnącz jako lin i obwiązal nimi potwora.
-Razer do roboty!-krzyknął do wilka.

[Razer]

Razer się zawahał.Wadera była w niebezpieczeństwie,a Nero nie był w stanie zbyt długo przytrzymać potwora.Musiał jednak wysłuchać rozkazu wadery i pomóc basiorowi.Z zamachem wbił ostrze w drugie oko bestii.

[Rachil]

tym czasem Rachil biła się z Mortimerem był niewiarygodnie szybki. nie mogła opanować jego ataków
co jest panienko! czemu tak stoisz wyjdź z ciała! przecież widzisz jak cię ogranicza.
wilczyca w odpowiedzi chlasnęła go naginatą w klatę. która po paru sekundach się zrosła.
wsciekły bóg śmierci aatakował coraz silniej i szybciej w przypływie furri.
fakt że to on sprowadził ich do upadku wstrząsnęło wilczycą która jeszcze nie doszła do siebie.

tymczasem wilki zajmowały się zabijaniem czarcienia.

[Nero01]

-Dobra robota.-pochwalił Razera.
Potwór już chyba nie żył, a wadera była w niebezpieczeństwie. Popatrzył w jej stronę. Na pewno nie poradzi sobie z takim przeciwnikiem jak Mortimer.
-Pomóżmy jej.-powiedziałem i pobiegłem w stronę wadery.

[Razer]

Basior był głuchy na słowa towarzysza.Dźgał bestię kilkakrotnie w łeb z furią,jakby chciał mieć pewność,że potwór już nie wstanie.Przy tej czynności wypowiadał niezrozumiałe słowa z wyraźną wściekłością na pysku.

[Nero01]

Zatrzymał się i spojrzał w kierunku towarzysza. To co robił wyglądało naprawdę śmiesznie. Rozłożył skrzydła. Poleciał do basiora i złapał go za ogon. Wzbił się w powietrze. Podleciał do walczących i zaledwie 4 metry oe nich wylądował i puścił wilka.
-Musimy jej pomóc.-wspazał na wader3, która wytrwale walczyła z Mortimerem.

[Razer]

-Ale ja jeszcze z nim nie skończyłem!-wskazał łapą zakrwawioną i nieruchomą bestię.Spojrzał potem na waderę-Chyba nie powinniśmy się włączać do tej bitwy.To ich walka-powiedział,lecz widząc wilczycę,która wyraźnie słabnie zmienił zdanie-Dobra..Do boju...-podbiegł i stanął obok wadery.

[Nero01]

Podbiegł do wadery i stanął obok Razera. Spojrzał złowrogo na Mortimer'a. Wiedział od czego jest on zdolny, bo już wcześniej słyszał o nim. Co potrafi itd. Może i się, go trochę bał, ale nie wykazywał tego.  Był gotów na tą najtrudniejszą walkę, mimo, że nie miał za wielu sił. Najchętniej to by teraz odpoczął, ale nie było mu to dane. Stał i czekał na ruch przeciwnika.

[Razer]

Zawarczał i najeżył sierść na karku.Łapy miał pobrudzone we własnej krwi oraz bestii,którą pokonał z towarzyszem.Na ciele basiora pojawiła się zbroja,mimo iż była prawie całkowicie zniszczona.Z kilkusekundowymi odstępami znikała z powodu zniszczeń jak i przez zmęczenie Razera wywołane kilkugodzinną walką. Zdał sobie sprawę,że teraz będą walczyć z silniejszym wrogiem od czarcienia,który był jedynie jego "pupilkiem" i choć obaj wiedzieli,czym grozi starcie z tym przeciwnikiem,nie zamierzali pozostawić wadery samej.Zwłaszcza teraz,gdy ich najbardziej potrzebowała.

[Rachil]

NIE ZBLIŻAJCIE SIĘ! ryknęła na nich tak wściekle jakby zrobili jej coś okrutnego.
to moja walka! nie wiecie nawet co mi odebrał! ten pies!....  nie dokończyła bo dosłownie zaczęła się gotować oko drgało nerwowo a same spojrzenie było psychiczne. gdy wreszcie pojęła powagę sytuacji
wściekła się tak bardzo że jej futro zszarzało. choć walczyła z swoim gniewem nie mogła tego procesu powstrzymać. jej postać dosłownie wchłonęła użytkowane ciało. nie zastanawiała się czy to możliwe bo uwolniła całą energię zbieraną przez te tysiące lat. zaczęła rechotać.
HAHAHAHA JESTEM SŁABA TY SKURWISYNU!? ZNOWU DALIŚCIE SIĘ NABRAĆ
NAIWNIACY! spojrzała wściekle na  niebo
najpierw on potem wy. zakryła łapą usta żeby znowu się nie roześmiać. potem spojrzała na broń.
zaśpiewała cicho piosenkę.
Naginato lodowata broni co serca przebija. niech splami cię krew zabitych wrogów
niech otoczy cię moc pożartych dusz.  znowu rozpętaj lodowate piekło. zemść się ponownie. za krzywdy doświadczone. uwolnij swój gniew i już nigdy nie uroń łez.
śpiewała  a włócznia w odpowiedzi zalśniła na niebiesko. a z jej oka uroniły się szkarłatne łzy.  które obmyły grot zmieniając jego błękitny kolor na krwawą czerwień  a lipowe drewno zamieniło się w litą kość.
wilczyca uśmiechnęła się. i ścisnęła mocniej broń.
nie spodziewaliście się że zostaniemy tacy potężni. najpierw z zwykłych śmiertelników obróciliście nas w broń. coś się skasztaniło i zaczęliśmy rosnąć w siłę nieprawdaż? trzeba było się nas pozbyć. zagrażaliśmy waszemu królestwu. wybiliście nas do nogi. no dobra prawie. zdołałam się ukryć w obcym ciele swoje porzuciłam. nie byliście w stanie mnie namierzyć. prawie mnie zabiliście bo zapomniałam kim jestem. ale teraz już wszystko wiem i wezmę odwet za swoich braci.

mówiąc to rzuciła się z krzykiem na boga który zaskoczony wzniósł gardę. czerwona włócznia płonęła szkarłatnym ogniem. a oczy wilczycy lśniały lodowato.
gryzła biła kopała mortimera zmuszając go do defensywy. był coraz słabszy, musiał użyć duchów żeby wspomóc siebię i swoją broń.
byli teraz na równym poziomie.
tylko wytrwałość i determinacja przeważy o wygranej
zemsta i wściekłość strażniczki. czy żądza władzy boga.
pojedynkowali się i wymieniali wściekłe ciosy. wilczyca straciła oko ale nie zważała na to zbytnio.
w odwecie przebiła bogu bark i nie mógł posługiwać się drugą bronią.
tymczasem zadźgany zwierz mruknął i zaczął wstawać. to nie był koniec
to był początek.
wchłonął wszystkie pobliskie cienie i przetransformował się w coś więlkszego
gorszego
bardziej zabójczego.