Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Lajna]

-Uhh trochę bolało-jęknęłam i otworzyłam oczy i zobaczyłam tylko szarość. Spróbowałam rozłożyć skrzydła tylko poczułam rozrywający ból w klatce piersiowej. *Odezwało się dawne złamanie* jęknęłam w myślach. Kichnęłam kiedy kurz dostał mi się do nosa. Kichnięcie wyrzuciło mnie z tej całej chmary dymu. I zobaczyłam wielką chmurę opadającą na ziemię.
-Woo...-powiedziałam. Kasłam krwią i próbowałam się dźwignąć na nogi. Po chwili stałam pewnie na łapach lekko pobolewając.
-Cholera gdzie on polazł?-warknęłam i rozejrzałam się i usłyszałam strzyknięcie w moich kościach. Chwilę chwilę później leżałam ze strzałką w szyi.
____________________
Ha! Ludzie bedom! XD

[Cynthia]

- Lepiej leż, nie wstawaj, coś musiałaś sobie złamać, skoro plujesz krwią - mruknęła, ale wadera już się podniosła. Westchnęła. Jak miała ją zmusić by dała spokój?
- Poszedł gdzieś z tym szczeniakiem i jakąś wade... - nie dokończyła, gdyż biała runęła na ziemię.  Yenn krzyknęła i podbiegła do niej, zauważyła strzałkę wystającą z karku. Już wiedziała co to oznaczało. Ludzie. Tylko co robili w takim nieprzyjaznym miejscu? Błyskawicznie utworzyła mur z ziemi otaczający ją i Lajne, osłaniając przed ludźmi.


__________
Tylko nie to xD

[Lajna]

*Se leży (xd)*
-Ruszcie się wy ćwoki! Ta biała się przyda!-wykrzykiwał dowódca polowania. Był to spory facet, o czarnych oczach i tak samo czarnych włosach. Inni ludzie byli to też sporzy młodzi ludzie. Każdy miał od 17 do 25.
-NIE SŁYSZELIŚCIE?!-wrzasnął. Po chwili mur z ziemi zaczął się kruszyć pod naporem kilkunastu robionych dziurek tworzonych włóczniami.
_______________________
Dawno ni było ich nuuu xd

[Razer]

______________
Jakie dzikusy.Włóczniami nawalają!xD

[Lajna]

__________________
WON! NA CIEBIE MAM  FOCHA! PASZ VON!

[Cynthia]

Mur za chwile zniknie, a ludzie przedostaną się do nich. Żałowała, że nie ma jakiś mocy niewidzialności, teleportacji.
Chociaż nie, mogła się przemienić w jakąś mgłę, chmurę czy cokolwiek innego, ale musiałaby wtedy zostawić Lajne. Westchnęła. Wyrwała strzałkę z jej karku i łapą dotknęła tego miejsca. To powinno obudzić waderę albo przynajmniej skrócić czas jej przymusowej śpiączki. Przy odrobinie szczęścia tamta szybko się ocknie i obie uciekną. Wzmocniła swój mur z kamieni.
_______________
Won Razer xD

[Lajna]

Mur się rozsypywał, a ludzie krzyczeli coraz bardziej.
-Co się...?-nie zdążyłam skończyć zdania gdy mur runął. Ja i Yeen nagle zostałyśmy otoczoną czarną barierą, której z zewnątrz nie było widać.
-Ćśś...-powiedziałam i podniosłam łeb. Zamknęłam oczy i daleko było widać uciekającą naszą iluzję.
-PATRZCIE TAM BIEGNĄ! ŁAPAĆ JE!-krzyczeli jeden przez drugiego. Było słychac odgłos biegnących stóp i po chwili nastąpiła cisza. Bariera rozpadła się a ja znów leżałam patrząc za nimi. Iluzje wciąż biegły i po kilku km znikły przed ludźmi.

[Cynthia]

Patrzyła na odbiegających ludzi, Gdy byli już daleko spowolniła czas, zostawiając w "normalności" tylko ją i Lajne. Ludzie niestety nie byli aż tacy głupi na jakich wyglądali, zaraz tu wrócą, chociaż teraz będą się poruszać o wiele wolniej.
- Możesz wstać? Oni pewnie zaraz tu znów przyjdą z tymi patykami, trzeba się stąd wynosić. O ile nie ma ich tu więcej, niż tylko ta grupa - burknęła patrząc w dal.

[Lajna]

Przewróciłam się na brzuch i westchnęłam. Odchyliłam łeb i powolutku wstałam. Łapy mi się uginały pod sobą. Znów było słychać krzyki.
-Chodźmy(wykastrować Razera) bo zaraz wrócą-wyszeptałam i zaczęłam kuleć do wyjścia.

[Cynthia]

Podeszła do Lajny, podparła ją bokiem i pomogła odejść z tego miejsca, nim ludzie wrócą. [Wyszły]

[Lajna]

Wyszła.

[Dominique]

Elegancko i sprawnie poruszał się po pustynnym piasku jakby wcale nie był wilkiem tylko fenkiem czy czymś podobnym. Mimo że jego grube futro jeszcze bardziej grzało biały kolor odrobinę ratował przed słońcem. Rozejrzał się za jakimś wysokim punktem na który by mógł się swobodnie dostać. Jest! jedno wzgórze wydało mu się idealne więc czym prędzej pognał na szczyt i się położył zadowolony z bycia na górze.

[Isoschi]

Pustynia? O cholera, no nieźle Isek pobłądził. Nie dość, że gorąco to jeszcze jakaś żmijka pustynna wzięła go za jakąś kalekę i postanowiła na niego zapolować, chociaż był o wiele od niej większy, nie wielkie glisty są niezwykle odważną, czy też głupie, nie ważne.
-Ugh, ty durna glisto! Idź, zostaw, nie wolno za blisko podchodzić. Odejdź. Rozkazuję ci... - odskakiwał od węża gdy ten za blisko podchodził, próbował odbiec, jednak Iskowi szło to dość niezdarnie, niestety on nie potrafił się sprawnie poruszać po takich terenach. *Czemu ja zawsze muszę trafić zawsze na jakieś zadupie? Nie mogła to być przyjemna polanka czy cuś?* spytał sam siebie. Już mu się znudziła ta 'zabawa' z gadzinką, więc puścił się przed siebie biegiem przez piaski, parę razy łapa głęboko mu się zapadła i lądował na pysku, jednak szybko się zbierał i dalej pędził. W końcu dotarł na skraj jakieś góry, obejrzał się za siebie, gad zniknął i odetchnął z ulgą.
-Cholerne glisty, gdyby nie jad wyżarłbym wszystkie, zniszczyłbym - prychnął pod nosem i dopiero teraz zauważył znajomą sylwetkę białego basiora.
-O, cześć.

[Dominique]

Odwrócił łeb w stronę osoby która go witała i ujrzał Isoschi'ego więc skinął łbem i odpowiedział
-Witaj.  -  Krótko się przywitał bez kwiecistego pozdrowienia bo tak szczerze mu się nie chciało i mógł sobie na to pozwolić nie to co na placu królewskim.

[Isoschi]

Skinął łbem, usiadł na krawędzi i spojrzał w dół. Cisza trwała i trwała i chyba żaden jak na razie nie planował jej przerwać. Dominique ogółem był coś małomówny, nie rzucał zbędnymi słowami na prawo i lewo tak jak to robił zazwyczaj Isoschi, który teraz... chyba zaraził się tą niemową, lub też po prostu uznał, że biały przyszedł tutaj by w spokoju się posmażyć, a on tu wtargnął nieproszony, więc nie wypada zakłócać Dom'owi tego spokoju. Słońce chociaż schylało się ku zachodowi wciąż niemiłosiernie grzało, co dla Iska, przyzwyczajonego raczej do chłodnych miejsc, było istną katorgą, jednak widok był nawet piękny, więc jeszcze się nie zbierał.
-Lubisz się tak z własnej woli gotować? - spytał białego wciąż patrząc się gdzieś tam przed siebie; musiał coś powiedzieć, bo ta cisza zaczęła go męczyć równie mocno jak i ten upał.