Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nana]

Wstała i odbiła się od ściany areny w swojej pierwotnej postaci. Uderzyła pnączami swojego przeciwnika. Znów zmieniła się postać, tym razem w Karo.
Warknęła głośno i przeskakując ponad nim ponownie stała się kimś innym...Tym razem był to Razer. Stanęła dumnie, podnosząc ogon do góry.
-Nadążasz?- spytała iluzja Razera złośliwie.

[Nana]

_____
I kurna znowu cię nie ma! D:
Ej bo ja na mecz idę, w domu będę coś koło 20 może 21 Dx
Dobra, z telefonu jakoś będę pisać ;-;

[Demek]

Jednak naprawdę był już za stary na takie zabawy. Co chwilę musiał sobie w myślach przypominać, że to tylko zabawa, że nie może zrobić jej krzywdy, co tylko wpływało na jego słabszy wynik. Najwidoczniej nie potrafił walczyć, ale że nie walczyć. Cudem uniknął atakując go pnączy, otarły się o niego, jednak większej krzywdy nie zrobiły. Za pomocą łatwego zaklęcia wokół siebie stworzył usypiającą, biało szarą mgłę, która tylko go nie usypiała, a na dodatek dobrze maskowała. Korzystając z tego złudzenia niewidzialności w mgnieniu oka znalazł się w pobliżu postaci Razera, na którego się rzucił, atakując go ognistymi pociskami, które wypalały sierść przez co okropnie zaczęło jechać na arenie, jednak poza tym większa krzywda się nie stała, ponieważ płomienie gasły przy kontakcie ze skórą. Odskoczył znów na w miarę bezpieczną odległość i uśmiechnął się krótko.
- Staram się.

[Nana]

-Widzę, ale czy na pewno? Tato?- spytała tym razem będąc już starszą Misty. Wpatrywała się teraz w niego swoimi rozbawionymi oczami.
Skoczył do przodu z olbrzymią prędkością, jak na "nieśmiałą" wilczycę. Jej ruchy były pewne, szybkie i....silne.
"Dobra, bo w życiu nie skończymy..."- użyła już tych kolczastych pnączy.
Raz po raz uderzała pnączami w łapy basiora.
-DOSOYOTO!- zawyła.
Czarny, wilczy cień pojawił się obok Demona i wykonywał uzupełniające ataki. Wydawało się że poprawia "błędy" Nany i jego ataki miały dwa razy większą celność.

[Demek]

Te zmiany postaci serio zaczęły go już męczyć. Pfu, zmęczyły już wcześniej, teraz bardzo irytowały, żeby nie powiedzieć, że wkurwiały. Basior ruszył naprzód, zderzając się z waderą. Siła uderzenie na moment ich od siebie odrzuciła jednak ponownie natarł, atakując przy tym łapami i kłami, choć nie gryzł za mocno, po prostu tak jakby lekko szczypał by było wiadomo, gdzie w prawdziwej walce miałaby ubytki w ciele. Jego ciało, głównie łapy, płonęło niszcząc każde zbliżające się pnącze, które usychało i zbytniej krzywdy mu nie robiło, jednak dodatkowe ataki jej patrona znacznie utrudniały sprawę. Jak już tak się bawią mógłby wezwać swoich towarzyszy, czy zmienić się w smoczysko, któremu by nic nie zrobiła, ale wolał się wycofać, poddać czy jak to tam nazwiesz. Ogółem i tak już dawno przegrał, wynik było oczywisty. Cofnął się i gestem dał do zrozumienia, że się już poddaje.
-No nieźle, tytuł dowódcy jak najbardziej zasłużony - stwierdził tylko z uśmiechem na pysku.

[Nana]

Przybrała swoją postać i stanęła dumna z siebie.
-Nie wykorzystałam jeszcze wszystkiego!- powiedziała pełna radości. Pierwszy raz udało jej się pokonać o wiele lepszego od niej. Może nawet tą walką zaimponowała? Pokazała że nie jest najsłabsza i że potrafi dobrze walczyć?

[Demek]

-Hah, nie wątpię. Szczerze to nie wiedziałem, że... aż tak dobra jesteś! Choć 'dobra' to i tak bardzo skromne określenie - odpowiedział zgodnie z prawdą i usiadł na chwilę zatracając się w swoich myślach.

[Nana]

-Czymś muszę nadrabiać nieśmiałość.- uśmiechnęła się skromnie.
-Takie ćwiczenia są fajne ale lepiej jest jak nic nie wiesz o przeciwniku. Tak jak ja wiem o tobie całkiem dużo, łatwiej jest mi to wykorzystać.- dodała z powagą.
Uśmiechnęła się jeszcze w kierunku Demona. Była z siebie taka dumna. "Chyba długo będę to rozpamiętywać".

[Brulant]

Wszedł dość zamyślony. Widać było, że jest on myślami w całkowicie innym świecie.
Jak zawsze szedł dumny, z głową uniesioną do góry. Dawno nie spożywał krwi, więc niedługo zaatakuje go jego żądza.
Po chwili otrząsnął się ze swych dumań i spojrzał przelotnie na dwa wilki.

[Nana]

Spojrzała na innego wilka ciekawsko. Wyglądał na zamyślonego i poważnego.
Nie chciała zwracać na siebie uwagi ale jak zwykle- ciekawość wzięła górę.

[Demek]

-Niestety nie mogę się ja taką wiedzą o tobie pochwalić, ale to tam nie ważne, dziękuję za równy sparring - powiedział z uśmiechem i kierowany obcym zapachem skierował swój wzrok na sylwetkę jakiegoś basiora.

[Nana]

Uśmiechnęła się ponownie.
Jej uwagę cały czas przykuwał nowo przybyły. Aż sama się zdziwiła że to ją interesuje. Powinno ją to interesować- owszem. Musi zbierać informacje, ale musi również się skupić na innych rzeczach.
Na wszelki wypadek zmieniła się w mgłę. Była widoczna, tylko po prostu zrobiła się bledsza.

[Brulant]

Poczuł przelotne spojrzenia.
-Coś mam na pysku? - zaśmiał się ironicznie, komentując spojrzenia wilków. Następnie podszedł bliżej do wadery i lekko skłonił łbem.
-Witam. - powiedział. Potem spojrzał na białasa i powtórzył kwestię.

[Karoiiina]

Zdumiewające. W czasie tej całej walki Karo udało się wyzyskać od ducha siedzącego w jej łbie informacje na temat Demka i Nany; znaczy, wszystko co wiedziała pierwsza Karo. To jej się udało wyciągnąć. Cofnęła się, jakoś nie chciała przeszkadzać tutaj obecnym wszystkim.

[Nana]

Zaczerwieniła się.
-P-przepraszam. Tak odruch.- przeprosiła wilka i z powrotem stała się istotą z krwi i kości.
"Głupiejesz Nana".- pomyślała żartobliwie. Rzeczywiście jak zwykle, była przewrażliwiona  na punkcie innych wilków.