Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Vailins]

W słowach białej wilczycy wychwyciłam imię basiora. Razer. Ciekawe imię, jak dla wilka. Również westchnęłam i położyłam łeb na łapach. Leżałam w bezpiecznej odległości od wilków, i bacznie je obserwowałam. Ciekawe co tu robią. Może się do nich przyłączę? Wydają się osobliwi. Położyłam się wygodniej, i czekałam na cokolwiek. Może w końcu ktoś się do mnie odezwie? Naturalne jest, że mi nie ufają. W końcu jestem tutaj intruzem. Eh... Życie samotnika jest ciężkie. Ciągle musisz radzić sobie dam. Mi będzie tym bardziej trudno, bo nie znam okolicy, i nie wiem co jest tutaj zagrożeniem. Żebym chociaż miała przyjaciela, który mógłby mi pomóc. W zamian też mogę coś zaoferować. Przykładowo swoje nic nie znaczące towarzystwo.

[Razer]

-O niczym ważnym-wyszeptał zmuszając siebie do sztucznego,lekkiego uśmiechu.-Lepiej się czujesz?-dodał po chwili.Spojrzał na czarną waderę.Dziwna i przykra atmosfera otoczyła wszystkie wilki,również i niebieskooką,która wyraźnie szukała tylko towarzystwa i nie miała złych zamiarów.Kiwnął do niej głową dając sygnał,że może śmiało do nich podejść.

[Vailins]

Spojrzałam trochę nieufnie na basiora. Ostrożnie podeszłam do wilków, i położyłam się blisko ogniska. Strasznie zmarzłam, jestem w końcu przyzwyczajona do gorącego klimatu. Spojrzałam też na obce wadery.
-Przepraszam, że zakłócam wasz spokój.-powiedziałam do wilków. Nie powinnam tak przychodzić, i po prostu się do nich dosiadać.-Mam na imię Vailins.-Trochę niezręcznie było mi się tak przedstawiać, tymbardziej że atmosfera była tu grobowa.

[Lajna]

-Nie lepiej niż wcześniej-powiedziałam cicho. Spojrzałam na przybyłą waderę i nic nie powiedziałam.

[Vailins]

Znów westchnęłam. Nie ma co liczyć na cień zainteresowania. Chyba moje uczucia odzwierciedlają się w zachowaniu. No cóż, samotność odcisnęła na mnie piętno. Zupełnie nie wiem jak mam się zachowywać w towarzystwie. A gdyby tak ich zniewolić? Nie to głupie. O czym ja w ogóle myślę?!
Poruszyłam się niespokojnie. Chyba nie jestem tu mile widziana. Poczekam aż pozwolą mi zostać, lub mnie wygonią. Przynajmniej basior zachowywał się w miarę przyjaźnie.

[Razer]

-Może lepiej pójdźmy do tego medyka?-zapytał po czym spojrzał na czarną wilczycę.-Jestem Razer jak zdążyłaś zapewne się zorientować,a ta biała to Lajna,natomiast ta czarno-biała..hm..-Nie znał jej imienia.

[Vailins]

-Byłoby mi miło, gdyby nie fakt, że ona chyba umiera...-wskazałam łbem na Lajnę.-Gdzie jest niby ten medyk?-zakładam, że moje pytanie było głupie, bo pewnie każdy wie, gdzie jest tutaj jakiś medyk. Ja pierwszy raz wyściubiłam nosa poza rodzime tereny...-W razie potrzeby, zaniosę ją.-zaoferowałam pomoc, jakkolwiek byłaby nieznacząca.

[Lajna]

-Żyję niestety-powiedziałam. Nadal leżałam i patrzyłam na Razera.

[Razer]

-Przestań się tak nad sobą użalać.Żyjesz i to jest najważniejsze-powiedział Razer stanowczo.-Medyk znajduje się na pograniczach tego lasu.To całkiem niedaleko-odpowiedział niebieskookiej.

[Vailins]

Spojrzałam na białą wilczycę.
-Dlaczego niestety? Naprawdę nie chcesz żyć? Nie chcesz zobaczyć i poznać czegoś nowego? Nie chcesz już nigdy walczyć, kipieć złością? Nie chcesz już nigdy poznać przyjaciół?-może tak gwałtowna reakcja była nie na miejscu, ale mam trochę specyficzne podejście do umierania. W końcu jako szczeniak straciłam rodzinę. Do ślepi mimowolnie napłynęły mi łzy. Zamrugałam gwałtownie, aby się ich pozbyć. Spojrzałam hardo na Lajnę.
-Naprawdę chcę ci pomóc.-szepnęłam.

[Razer]

Przewrócił jedynie obojętnie oczami.Uznał,że nieznajoma za bardzo bierze słowa śnieżnobiałej wilczycy do siebie.

[Lajna]

-Razer ale ja sama jestem medykiem. Yenn już dano nie widziałam więc... Zostałam znów sama z tysiącem problemów na łbie.-powiedziałam.
-Nie chcę bo po co i dla kogo?! Córka zniknęła, narzeczony również! Moi przyjaciele też znikają. I co ja mam niby robić?! Z dnia na dzień zostać alphą i umieć chronić watahę?! Za dużo ode mnie każdy wymaga-wykrzyczałam i zalałam się łzami.

[Vailins]

-Proszę, nie płacz.-podeszłam do wilczycy i położyłam się obok niej.-Na pewno sobie poradzisz. Na pewno masz przyjaciół, którzy ci pomogą. Rodzina też na pewno wróci.-spojrzałam pocieszająco na wilczycę. Dobra w radach to ja nie jestem...

[Razer]

Usiadł i głośno westchnął.Nigdy nie znał Lajny z tej strony. Medyk tutaj nic nie pomoże.Tak jak myślał,chodziło o sprawy prywatne,ale cóż miał począć basior,który nawet nie był z nią jakoś specjalnie zakolegowany?W innych okolicznościach byłby nawet z tego zadowolony,ale teraz? To nie był odpowiedni moment na docinki.Było mu jej żal.Wielka i potężna alpha leży i płacze,przeciążona obowiązkami,brakiem wsparcia.Myślał,że przywódcy watah wiodą szczęśliwe i bogate życie,lecz najwyraźniej się mylił.
-Nie podejmuj pochopnych wniosków..-mruknął

[Vailins]

Również westchnęłam. Moje pocieszenia chyba tylko pogarszają sytuację. Może ona powinna zrobić sobie przerwę?
-Chyba na nic się tu nie zdam...-powiedziałam, po czym opuściłam smutno uszy. Dlaczego nastrój innych tak szybko mi się udziela? Moje słabości są beznadziejne. Użyłam mojej mocy, aby uspokoić jej nerwy. Mało prawdopodobne, że coś zadziała, ale zawsze warto próbować.