Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karoiiina]

Wadera słyszała coś. Jednak nie obchodziło ją to. Otrzepała się, kilka liści spadło na jej grzbiet.

[Lajna]

Wleciałam. Przemierzałam las szybkim, acz dumnym krokiem. Rozejrzałam się i siadłam na jakiejś malutkiej polanie.

[Karoiiina]

Wyczuła kolejnego wilka. Przez to, że nic nie widziała, miała wyostrzone pozostałe zmysły. Westchnęła, jednak się nie poruszyła.

[Demon]

Basior przystanął i spojrzał za siebie. Las był wielki jednak dziwnym trafem to właśnie w pobliżu kręciły się wilki. Dawniej,  a właściwie nie tak dawno temu wszędzie widział znajome pyski, jednak tym razem ujrzał jedynie dwie białe postacie, kompletnie obce. Uniósł wysoko łeb i powoli zaczął się zbliżać w stronę tej polującej na... nie wiem na co, ale na coś małego, bo on tego nie zdołał ujrzeć z tej odległości. Jednak tak się 'śpieszył', że nim doszedł tej już nie było, właściwie nawet nie doszedł do miejsca gdzie była, gdzieś w połowie drogi mu zniknęła.
*No cóż, może jeszcze ją spotkam, a może to tylko wędrowiec... lub zjawa* pomyślał i spojrzał w stronę tamtego wilka, którego ciało już znikało z jego pola widzenia.
*Ciekawe czy to prawdziwy wilk czy również zjawa?* zastanowił się, coś długo przebywał sobie w samotności i chyba ten nasz alpha nieco już wariował, w końcu on lubił towarzystwo a nie takie tam samotności. Nieco przyśpieszył kroku gdy ruszył za ów drugą waderą. Gdy był już w miarę blisko, tak mniej więcej w zasięgu jej słuchu rzekł.
-Witaj, witaj na naszych terenach - zwolnił nieco kroku ale dalej powoli szedł w jej kierunku, w sumie nie wiedział po co, może ona nie chciała kontaktu z kimś z jej gatunku, ale w sumie on jako władca tychże terenów musiał zbadać kto tu spaceruje.

[Karoiiina]

Usłyszała coś. Lekko poruszyła uchem w stronę, z której pochodziły słowa. Nie myślała długo.
- Em.. cześć? - powiedziała cicho, nie obracając się, nie widziała z której strony dobiega, a na idiotkę nie chciała wyjść.
O wow, jaki długi post o.o

[Demon]

Spojrzał na waderę, jakaś taka dziwna mu się wydawała, lub po prostu zagubiona, a nwm jakaś taka dziwna w dziwnym tego słowa znaczeniu, bo nie dziwna, że dziwna tylko dziwna, że... a no nie wiem jak to wyjaśnić, w każdym bądź razie w krótkim czasie znalazł się tuż obok niej.
-Jestem Demon, A ty? - a przeszedł od razu do konkretów, co będzie czekał.
-Bo jakoś ciebie nie kojarzę - dodał.

Tak długo nie pisałem moją pierwszą i najulubieńszą postacią to nadrabiam zaległości, bo no... po takiej przerwie zajefajnie pisze się Demonem xD

[Karoiiina]

Zamyśliła się i spróbowała lekko obrócić się w jego stronę. Chyba jej się udało, stąd dźwięk dochodził najbardziej.
- Hatsune Miku jestem - powiedziała. - Nowa.
'Przypatrzyła' mu się. Nic nie widziała, próbowała go sobie wyobrazić, jednak na próżne jej starania, nawet go nie widziała. Była niższa od niego, no a ma być wyższa, będąc kilka lat młodsza? Westchnęła cicho i 'spuściła wzrok', a niech sobie mówi co chce, ona udawać przed nim nie będzie, że ślepa. Niech się śmieje, niech robi co chce.
Mój ostatni długi post był gdzieś w styczniu xD.

[Demon]

-Nowa? A wiesz w ogóle gdzie jesteś? Dobrze się czujesz? - zapytał łagodnie i przeniósł wzrok z niej na gwiazdy, które pomiędzy koronami drzew się przebijały.

[Karoiiina]

- Jestem w lesie, czuję to. Wszystko dobrze, dziękuję - westchnęła cicho, kolejny się będzie pytał o wszystko? O nie, ona jest na tyle samodzielna, że sobie poradzi.

[Demon]

-Uh, przepraszam za to wypytywanie, ale cóż, mniej/więcej takie me zadanie, a to zamierzasz iść gdzieś dalej czy zostajesz z nami? - spytał.

[Karoiiina]

- Tutaj zostaję.. o ile mogę..

[Demon]

-No ależ oczywiście, że możesz, nasze stado jest otwarte dla każdego - powiedział i się uśmiechnął.
-Hmn... to ten... - i no nie wiedział o czym dalej rozmawiać, może po prostu dać jej wreszcie spokój?

[Karoiiina]

Uśmiechnęła się lekko.
- No, to ja już nie będę przeszkadzała - powiedziała i ruszyła w głąb lasu. Czuła, że już się rozjaśniło nieco, to dobrze. Ale ona i tak widziała ciemność. Przeciągnęła się. Idąc dalej zawadziła o korzeń wystający z ziemi, ale dzięki szybkiemu powrotu równowagi nie przewróciła się.. Westchnęła.

[Lajna]

Wzniosłam się ponad korony drzew i rozejrzałam. Każdy był zajęty czymś. Demon z kimś gadał.
-Pewnie nowa-prychnęłam. Jakaś wilczyca uciekała, a innych nie widziałam. Przysiadłam na drzewie. Schodziłam po gałęzi. Na ostatnie zawisłam do góry nogami kilka centymetrów od Demona.
-Heyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy-powiedziałam radośnie. Jakiś żyjący, którego znam.

[Karoiiina]

Usłyszała coś. Podniosła niepewnie łapę, sama nie wie czemu. Westchnęła. Nie do niej. I dobrze.