Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Menma]

-Jakie szczenie? nie ma tu żadnego szczeniaka!-zawołała oburzona Menma -uroiłeś sobie coś! a jeżeli to jakiś żart,to sorry ale nie śmieszny!

Marvel wychylił się delikatnie-niech ona nie krzyczy..-wymruczał cicho.

[Razer]

Zawarczał wściekle i zabłysnął czerwoną aurą.Rozłożył pokaźnie skrzydła.
-Masz przestać krzyczeć!On się ciebie boi!

[Menma]

Cofnęła się o krok-kto się mnie boi,Razer? tu nikogo nie ma oprócz nas..-wymruczała spokojniej.

-Jak to nie ma..a ja?-pisnęło cicho szczenie

[Razer]

-Przecież on tu jest!Ja go widzę!-krzyknął,a w jego głosie dało się usłyszeć odrobinę rozpaczy

[Menma]

-już..spokojnie..-zaczęła łagodnie-tu nikogo nie ma Razer,ja nikogo nie widzę..-odparła,wpatrując się w niego-przykro mi..

Szczenie wtulało się w Basiora-ona kłamie..przecież..przecież..ty mnie widzisz..prawda? prawda? więc tu jestem,prawda?-pytał płaczliwie,ocierając się pyszczkiem o jego łapę.

[Razer]

-Widzę cię..Jesteś tutaj-wyszeptał i zamknął oczy unosząc łeb w górę,jednocześnie głęboko oddychając.

[Menma]

-do kogo mówisz?-Wadera zapytała cicho, wpatrując się w Basiora.

Szczenie się uśmiechnęło i tak jak miało w nawyku,zaczął dreptać slalomem wokół przednich łap basiora,ocierając się do nie,łasząc się-pobawimy się w coooś? chodźmy! -zaśmiał się cicho-ona może pobawić się z nami,jeśli przestanie mnie ignorować..^ ^

[Gambit]

Dopiero teraz otworzyłam oczy. Było ciężko. Cała obolała i impuls elektryczny wyemitowany wcześniej przez Razera poczynił najwidoczniej w moim organizmie większe spustoszenie, niż przypuszczałam. Moim ciałem wstrząsnął dreszcz. Nie było już spieczonej pustyni lecz biały puch pode mną i na mnie. Nie było już także Vail i Lajny, tylko Razer i, jak jej tam... Menma? Wtem moja głowa eksplodowała bólem. Tępym i pulsującym, takim najgorszym, jaki może kogoś spotkać. Za wszelką cenę starałam się wyostrzyć wzrok.
- Razer... Mnm... Menma- szepnęłam słabo. Zrobiło mi się niedobrze. - Ciszej, błagam...

[Razer]

Spojrzał na budzącą się Gambit.Nie była w najlepszym stanie,ale ważne,że przeżyła atak napastników.Kiwnął głową w jej stronę.Powinni zachowywać się ciszej,ale Razer nic z tego wszystkiego nie rozumiał.Widział przecież Marvela.Tak,to musiał być on,ale..coś było nie tak.Czy w jego otoczeniu wszyscy ignorowali szczenię i udawali,że go nie widzą,słyszą?Przecież on czuł,widział i Marvela.To nie mogła być iluzja,wyobraźnia.Zachwiał się na łapach. Czuł dziwną,a zarazem tajemniczą energię dochodzącą ze szczeniaka,której ciemnobrązowy wilk nigdy nie doświadczył.Energia ta wywołała u samotnika poważne zawroty głowy.Chwilę później Razer upadł nieprzytomny.

[Menma]

-przepraszam..-szepnęła-jak się czujesz?

-oo! ale ma fajne kolory!-zawołał szczeniak,podbiegając do Gambit,jednak ta nie mogła go zobaczyć-jesteś koleżanką Razeera?-zaśmiał się,wspinając się jej na grzebiet,co ta mogła jedynie odczuć ciężkością w miejscu gdzie stąpał szczeniak.Po chwili spojrzał na Razera który padł-Razer!-zawołał spanikowany,zeskoczył z wadery i podbiegł do basiora,szturchając go nosem-Razer..nie umieraj mi...Razer..-zaszlochał,oczywiście postawił na najgorszę-pomóżcie mu! nie stójcie tak!

Menma podbiegła do Razera-Raaazio?-zapytała,próbując go ocucić,delikatnie klepała go po pyszczku.

[Gambit]

Wielka brązowa masa, która musiała być Razerem, przewróciła się bez czucia na bok.
- Co tu zaszło do jasnej... - pomyślałam. Budzę się, oni toczą zawziętą kłótnię na temat, którego nawet nie znam, po czym Razer mdleje.
Spróbowałam wstać, co przy pierwszych paru próbach nieodmiennie kończyło się zaryciem w śnieg. Kiedy w końcu udało mi się podnieść ciało do pionu, mój żołądek gwałtownie zaprotestował. Znów miałam mdłości. Zacisnęłam przełyk najmocniej jak tylko umiałam, byleby tylko przy nich nie zwrócić. Od czasu tułaczki, nie jadłam jeszcze tutaj, więc zawartość mojego brzucha mogła być średnio zachęcająca. Zwłaszcza na wpół strawiona.
Walcząc z torsjami i zawrotami głowy, podeszłam do Razera, którego teraz widziałam już wyraźnie. Leżał na boku, z szeroko otwartymi oczami, oddychając szybko. Był nieprzytomny, a przynajmniej nie był przytomny 'tutaj'.
~Powiedz mi, co widzisz.
W tym czasie poczułam dziwny, cieniutki i ledwie wyczuwalny przepływ energii. Normalnie nawet nie zwróciłabym nań uwagi, ale teraz... Ktoś lub coś tu było, ale nie mogłam tego nijak zidentyfikować.

[Menma]

Śnieżnobiała wilczyca spojrzała na Gambit-wiesz co mu jest? jeny..znasz go dłużej..on..mówił o jakimś szczeniaku,że go widzi..ale tu nic nie ma i się zezłościł ..przedstawił mi jakiegoś..Marval..Marvel..nie wiem..tak czy owak..zaraz po kłótni o to..on padł..może ostatnio..umarł mu ktoś i to przeżywa..(Nie Menmo..on po prostu nie wiedział o śmierci szczeniaka,a przylazł do niego duch xd) miał dzieci..czy coś?-milczała chwile-jak się dłuższej zastanowić,czy ta druga wadera z którą walczył nie wspominała tgo imienia..miesza mi się wszystko..

Szczenie trącało nosem Razera,spojrzało na Gambit i Menme-ale ja tu jestem! ja..nie...-Jego wspomnienia powoli wracały,bał się ich,bał się tych obrazów -Razer..oni kłamią..-zawołał,zaczynając płakać,wtulił się w basiora,próbując odgonić wspomnienia.

[Gambit]

Wysłuchawszy słowotoku wilczycy prychnęłam z dezaprobatą.
- Złotko, ależ oczywiście, że znam go dłużej. Wszakże jesteśmy wiernymi druhami od całych dwóch godzin, jeżeli nie liczyć nocy, którą wszyscy przespali. Taaak, szmat czasu i mnóstwo rozmów!
Zabrzmiało to może nieco ostrzej niż zamierzałam, ale oczekiwano ode mnie niemal cudów. Odetchnęłam. W końcu widziałyśmy się z wilczycą drugi raz, a ja jestem w tej krainie zupełnie obca.
- Nie wiem, co mu jest. Próbowałam go wywołać, ale nie odpowiada. A co do szczenięcia... Wiesz, coś mąci Eter, ale bardzo słabo. Słyszałam, że na świecie są wilki, które widzą poświaty po zmarłych. Może on to potrafi.

[Menma]

Westchnęła -jeeny..nie wiedziałam,nie miałabym skąd wiedzieć,nawet jakbym chciała..-wymruczała obronnie.Milczała,słuchając jej dalej-Hym..w sumie możliwe,ale w takim razie musiał odkryć to tak niedawno,że sam o tym nie wiedział..w końcu sądził że szczenie jest cielesne..

A Marvel nie miał ochoty ich słuchać.Jedynie wtulał się w futro basiora,kuląc uszy.W końcu doszło do niego to,że nie żyje.

[Vailins]

Jak burza wleciałam na łąkę. Moje stworzone skrzydła wywołały gwałtowny podmuch wiatru. Wtedy zobaczyłam Razera, a obok niego mój umysł wyczuł coś dziwnego... Wylądowałam nieopodal, po czym "schowałam" skrzydła i w kilku susach dobiegłam do wilków.
-Gambit, też to czujesz?-zapytałam nawet się nie witając. Wpełzłam do umysłu niewidocznej istoty. O gwiazdy! To dusza. Dusza szczeniaka. Nigdy z takim czymś się nie spotkałam i gwałtownie wyszarpnęłam macki myśli z umysłu zmarłego.