Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karoiiina]

//Uu, jak Raziu jest to zostaję, bwahahahahha xD//

- Wiesz, Nano, trochę Ci nie idzie z tym wszystkim - mruknęła, lądując na ziemi. - Ian jest w lesie, więc szansa że się pojawi tutaj jest znikoma. Z resztą..
Przeciągnęła się.
- Nie chce mi się z Tobą walczyć. Nie chcę być znana za wybicie całego stada - prychnęła. - Nie trzeba przelewać krwi, jeśli to nie jest potrzebne. Sory.

[Nana]

Jeszcze pokazywała kły.
-I kto to mówi?- burknęła. Ian zniknął.
-Nigdy nie robiłam iluzji Iana. Zawsze jest jakiś pretekst.-dodała jeszcze mając obrażony wyraz pyska.
Spojrzała się na Razera.
-Dzięki. Widzę że nie szczędzisz Demonowi.- starała się udać ładny uśmiech co jej jakoś wyszło.

[Karoiiina]

- Ale całkiem nieźle Ci to idzie - mlasnęła, machając ogonem. - Ale nie obraaaaażaj się.

[Nana]

Spojrzała się na Karo i niczym postać z kreskówki, mocno zmrużyła oczy i podniosła wysoko głowę, kładąc uszy po sobie.
-Dobra ale zostaniesz "zboczuszkiem".

[Karoiiina]

- Ejejejej, byłabym zboczuszkiem gdyby do czegoś doszło! Ale nie doszło! I nigdy nie dojdzie - jęknęła. - Oszczędź mnie. Jeśli masz mnie przezywać to wolę być Wspaniałomyślnym Waderem. O.

[Nana]

-Zostaniesz Zboczuszkiem! To będzie twa pokuta!- zaśmiała się głośno.

[Karoiiina]

- Żeby mnie to w jakikolwiek sposób obchodziło - mruknęła cicho pod nosem, przeciągając się.

[Nana]

-Mnie obchodzi bo będę miała się z czego śmiać...Zboczuszku!- Nan zaczęła się śmiać. Nie był to histeryczny śmiech ale mało do tego brakowało.

[Karoiiina]

Karo prychnęła pod nosem i położyła się na trawie.

[Nana]

Słysząc to zaniosła się jeszcze większym śmiechem.
Chciała coś powiedzieć ale odpuściła sobie. Śmiech był nie do pokonania .

[Karoiiina]

- Serio, zabawne, boki rwać - mruknęła nieco wkurzona. Podniosła swe cielsko i chwilę później wadera tu nie było.
z.t.

[Nana]

Pośmiała się jeszcze chwilkę i przestała.
-No i masz nauczkę...- nie dokończyła bo znowu zaczęła się śmiać.

[Nana]

Zaśmiała się jeszcze raz. Westchnęła. Pozwoliła by pochłonął ją cień i wyszła.

[Nana]

Weszła skryta w cieniu. Powoli i ostrożnie. Zapach kwiatów i innych traw unosił się w powietrzu i tworzył niesamowitą woń.
Usiadła wśród kwiatów rozkoszując się ich słodkawym zapachem.

[Ian]

Wbiegł radośnie, można powiedzieć, że hasał po łące jak majestatyczna sarna. Wbiegł tu oczywiście po to, aby znów zacząć dokuczać białej, ale nie wyglądało na to w pierwszej chwili, gdyż przeskoczył obok wadery i pobiegł dalej, nie zaszczycając jej nawet spojrzeniem. Tylko jego ogon, niby przypadkiem, przeleciał jej tuż obok pyska...