Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Sierra]

Kiedy już chmura rozpłynęła się,Sierra zaczęła spadad.Chciała rozwinąć skrzydła,ale wiedziała,że może skończyć się źle.ALe jednak Rozłożyła je i wiatr poniósł ją daleko.(czyli jej już tu nie ma)

[Mistic]

Weszłam. Teraz już byłam całkowicie zagubiona. Szłam przed siebie, coraz wyżej. Wdrapałam się na dość wysoki poziom i usiadłam. Poczułam jedynie delikatny wiatr.
Spojrzałam w niebo, lecz następnie mój wzrok zmienił kierunek z góry na dół. Spoglądałam jakby z utęsknieniem w to, co znajdowało się niżej. Po chwili położyłam się, nie zmieniając punktu obserwacji. Chciałam chociaż na chwilę zapomnieć o wszystkim, o tym całym świecie, o tym, że tu jestem, o tym, iż w ogóle jestem. Zamknęłam oczy, a przez moje myśli przelatywały różne rzeczy. Czyżbym zaczynała myśleć o zniknięciu stąd, raz na zawsze? Skoro nawet Ivo tego nie chce uczynić, czemu nie mogłabym zrobić tego sama?

[Mistic]

Leżałam tak przez moment, bez ruchu, bez słowa.
-A może by tak chociaż raz… - Wciąż obserwowałam wszystko co było w dole. Wstałam i podeszłam do krawędzi. Rozejrzałam się lekko wkoło i znów wróciłam do przyglądania się. - Skoro i tak jestem tu bez najmniejszego użytku. – W tym momencie już straciłam chęci na cokolwiek, na dalsze życie, na te rozterki, czy nawet milsze chwile. Całkowicie przestało mnie obchodzić co się ze mną stanie. Stałam tak przy tym końcu, nie mogłam się przemóc, lecz czułam, iż chcę to zrobić. A może nie chciałam, może to był po prostu najlepszy sposób na ucieczkę od obecnych problemów?  Stałam jak ten kołek, niby chcąc, nicy nie chcąc. W końcu jednak przemogłam się i skoczyłam. Oczy miałam zamknięte, bałam się je otworzyć. Czułam tylko jak spadam w dół, jednakże coś nie wyszło. Słychać było tylko głośne, mocne łup. Uderzyłam o jakąś skalną półkę, której wcześniej jakoś nie dostrzegałam. Trudno, leżałam tak w samotności, ledwo dysząc. Czy byłam połamana? Nie wiem. Raczej nieprzytomni tego nie czują. Wcześniej nawet nie raczyłam pomyśleć, by ktoś mógłby mi pomóc.

[Niewidzialny]

____________
Ała.... Musiało boleć...

[Niewidzialny]

Wszedł, coś kazało mu tu przyjść. Zaczął iść wolnym krokiem.

[Lajna]

_______________________________
Ona skoczyła z góry i spadła na skalną półkę. Nie możesz se ot tak do niej podejść.

[Niewidzialny]

_______________________________
Ona skoczyła z góry i spadła na skalną półkę. Nie możesz se ot tak do niej podejść.

_________________
Kłania się moje czytanie ze zrozumieniem...

[Mistic]

Leżałam tak bezwładnie, jednakże wszelakie ranki i zadrapania po chwili się zagoiły, wszelkie złamania i szkody uległy regeneracji. Jedyne co teraz pozostawało, to to bezbronne leżenie. Wydałam z siebie jakiś głuchy, przeciągły jęk, chyba nawet nieświadomie. Niby już przytomna, jednak ciągle niemrawa i przymulona.
________________
Oj tam...

[Niewidzialny]

Nagle coś usłyszałem. Zacząłem biec w stronę, z której wydobył się dźwięk.

[Mistic]

Otworzyłam oczy, nie miałam siły by się podnieść, jednak okolica wydała mi się dość obca.
-Hę? - Wymamrotałam i z trudem wstałam. Rozejrzałam się, co tu robiłam? Potrząsnęłam łbem i usiadłam.

[Niewidzialny]

Zatrzymałem się i spojrzałem na półkę, na której siedziała Misty.
-Misty, co ty tu robisz?

[Mistic]

Do moich uszu dobiegł jakiś stłumiony dźwięk, zamrugałam i spojrzałam w górę.
-Co proszę? - Dostrzegłam sylwetkę, jednak jeszcze obraz był jakby za mgłą.

[Niewidzialny]

-Co ty tam robisz!-krzyknął ponownie

[Mistic]

Raz jeszcze potrząsnęłam łbem, a obraz zyskał na ostrości, w tym momencie patrzyłam na basiora. Znam go? Jakiś taki nieznajomy mi się wydawał. Szybko zerwałam się na równe łapy i zaczęłam cicho powarkiwać.

[Niewidzialny]

Nie otrzymał odpowiedzi, więc spróbował się wspiąć na półkę, ledwo mu się to udało i usiadł przed nią.
-Co tu robisz?-spytał po raz trzeci.