Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Cynthia]

Usłyszała odgłos czyichś łap. Uniosła łeb i zauważyła tego oszalałego basiora, który najwyraźniej nauczył się ją unikać, skoro teraz robił kółeczko tylko dlatego, że nie chciał do niej podejść.
*No i bardzo dobrze* skomentowała w myślach. Poza jednym, chwilowym spojrzeniem ignorowała jego obecność.

[Razer]

Ciężko było Razerowi nie walnąć jakiegoś obraźliwego tekstu w stronę wadery.Nadal traktował ją jako wroga.Jedno spotkanie w zupełności mu wystarczyło do zapisania wilczycy do swojej czarnej listy.Zauważył u niej skrzydła.Był lekko zdziwiony tym faktem,jednak nie dał tego po sobie poznać.Mruknął coś pod nosem i położył się pod pobliskim drzewem.

[Rachil]

za plecami yenn coś zaszeleściło

[Cynthia]

Nie zauważyła spojrzeń basiora, gdyż już od dawna na niego nie patrzyła. Położyła się obserwując trawę. Podobało jej się to miejsce, było ciche, spokojne. Harmonię niszczył może ten samiec z okresem wiecznie naburmuszony i słaby basior. Nie wątpiła jednak, że ten za chwilę się znudzi i stąd pójdzie. Spojrzała jeszcze raz na czarną roślinność, zauważyła niewielki ruch. Niewielki pajączek wspinał się po niej. Czyli trawa nie była toksyczna, a instynkt Yennefer po prostu był zbyt ostrożny. Ponownie ziewnęła. Wtedy jednak usłyszała coś za sobą. Odwróciła gwałtownie łeb w stronę dźwięku. Czyżby basior postanowił podkraść się do niej od tyłu? Nie, przecież dopiero co widziała go z całkiem innej strony. Utkwiła ślepia, wyczekując jakiegoś poruszenia się w krzakach bądź innej oznaki czyjejś obecności. 

[Rachil]

na polanie rozbrzmiał dziecięcy śmiech

[Razer]

Położył łeb między łapy.Obserwował poczynania wilczycy.Chyba coś usłyszała."Pewnie jej trochę starszy wiek zaczął na nią działać"-pomyślał.Nie była stara,lecz basior zwyczajnie uznał,że starsza wadera miała jakieś zwidy.Przecież tam niczego nie było.Prawie zasnął,lecz zaniepokoił go dziwny odgłos.Rozpoznał w nim śmiech.Spojrzał na waderę.Z pewnością nie należał do niej.Był tu ktoś poza nimi?Może ktoś robił z nich żarty,bądź zwyczajnie bawił się w pobliżu.Dziwne uczucie przeszło Razera. Ten śmiech nie wydawał się normalny. Razer potraktował to jednak z dystansem i po chwili uznał,że to tylko wyobraźnia płata mu figle.Zmęczenie mogło spowodować jakieś zwidy i dźwięki.Nie należał do osób szczególnie strachliwych i jak zawsze tłumaczył zjawiska,których sam nie był w stanie zrozumieć.

[Cynthia]

Najpierw szelest, teraz śmiech. Obróciła się i spojrzała na basiora, który leżał spokojnie pod jakimś drzewem. To na pewno nie on chichotał. Wyglądał na spokojnego, jakby nic nie usłyszał. Może to tylko w głowie Yenn, albo po prostu miała zwidy? Nie, wyraźnie coś słyszała, a nawet czuła. To nie było normalne. Podniosła się i weszła w krzaki, w celu zbadania hałasów i śmiechów. Może to jakieś szczenięta? Nie, niemożliwe, śmiech był bardziej ludzki. Ale ludzie rzadko kiedy opuszczają tereny swych siedlisk.

[Rachil]

z początku jeden śmiech zamienił się w tysiące innych polana rozbrzmiewała chórem różnych śmiechów było tak głośno jak pod wodospadem. Nagle z krzaków wyszła jakaś postać.

[Razer]

Basior otworzył szeroko oczy.To się działo naprawdę.Rozglądał się nerwowo dookoła.Spojrzał przez chwilę na waderę."Co się tutaj dzieje?"chciał zapytać,ale wiedział,że wilczyca była tak samo zdezorientowana jak on.Wstał i wtedy ujrzał tajemniczą postać.Mogła nie mieć dobrych intencji,ale też nie zaatakowała,jakby czekała na ich reakcję.To pewnie ta istota jest odpowiedzialna za te dziwne zjawisko. Razer bez wahania,lekko poddenerwowany zbliżył się do postaci.

[Rachil]

było to dziecko. Dziewczynka, uśmiechała się delikatnie i czule.
miło mi was poznać Razerze i Yennefer powiedzcie mi czego szukacie w naszej wiosce?

[Cynthia]

Spojrzała na dziecko, które wyszło z krzaków. A jednak przeczucia jej nie myliły, był to człowiek. Tylko o jakiej wiosce mówiło, skąd znało ich imiona?
- Kim jesteś? O jakiej wiosce mówisz? - spytała zdezorientowana. Tu się działo coś dziwnego. O ile ta dziewczyna w ogóle Yennefer zrozumie. Przy okazji rozejrzała się. Nie, to głupota, wadera była przecież w środku lasu, tu nigdzie nie było ludzkich osad.

[Razer]

Razer w przeciwieństwie do wadery nie zamierzał grzecznie(xD) rozpocząć rozmowy.Podszedł do niej bliżej i spojrzał w jej oczy.
-Słuchaj!Nie mam pojęcia skąd znasz nasze imiona,kim jesteś,ani o jakiej wiosce mówisz,lecz wiedz,że mnie to nie obchodzi! Jakbyś nie wiedziała jesteś w środku lasu i nie ma tu żadnej wioski! Co to za żarty?! To nie jest śmieszne i przestań się tak głupio uśmiechać!-warknął do dziewczynki,lecz po chwili uspokoił się i wziął głęboki wdech.
-Wybacz...Nie mam humoru-mruknął cicho.Dziecko niczemu nie zawiniło,a Razer już na nie wyszczerzył kły. Zrobiło mu się trochę głupio.Odszedł i stanął obok wadery patrząc się na nieznajomą oraz czekając na odpowiedzi na pytania starszej wilczycy.

[Rachil]

och. może teraz tej wioski nie widać bo rozpadła się tysiące lat temu. ale ta ziemia nadal jest zbrukana naszą krwią.
jest skażona
opuszczona.
tak jak my.
Może nie widać naszych domów ale żyjemy tak jak wtedy gdy czas dla nas się zatrzymał i zmuszeni byliśmy zostać między dwoma brzegami.
to okrutne,
a teraz? odpowiecie mi? czego szukacie?

[Cynthia]

Patrzyła na wybuch basiora z cichym rozbawieniem. Najpierw warczał i się szczerzył, a potem przepraszał. Dobrze, że dziewczynka nie bardzo się tym przejęła i nie uciekła.
- Czyli jesteś... duchem? - spytała sceptycznie. Trudno było uwierzyć, że kiedyś stała tu wioska, nawet jeśli było to z tysiąc lat temu. Chociaż to może wyjaśniało pojawienie się czarnej trawy.
- Niczego nie szukamy. Po prostu... tu przyszliśmy - dokończyła niezręcznie. Dotąd nawet nie wiedziała, że w tym miejscu kiedykolwiek była jakaś ludzka osada.

[Razer]

Wysłuchiwał wypowiedzi wadery i tajemniczego dziecka.Dziewczynka nie miała powodu,aby kłamać,lecz w takim razie kim była?Może domysł z duchem był prawidłowy.Pokiwał głową potwierdzając ostatnie zdanie wadery.Gdy te skończyły rozmawiać uznał,że teraz on powinien się odezwać.Najbardziej zastanawiało go co się tutaj stało.
-Zbrukana waszą krwią?Co się tutaj w takim razie stało?Gdzie jest reszta mieszkańców?-basior zasypywał dziecko mnóstwem pytań.