Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Demon]

Pokraka wyglądała jak krzyżówka cyklopa, psa i jakiegoś węża.
-Cofnij się oślizgła bestio i wyjaw na swe imię! - nakazał Demon i pogroził stworowi kosą, która błysnęła groźnie.

[Karoiiina]

Wadera cały czas stała wystraszona za Demonem. Coś ją ukuło w sercu, zdawało jej się, że..
- Shibuiatu - syknęła (pierwsze lepsze co mi do głowy przyszło xd).
Pokiwał głową.
- A ty kurde kim jesteś, że znasz me imię, a ja Twego nie?
- Demon zadał Ci pytanie. Masz odpowiedzieć.
- MILCZEĆ! - huknął. Nie bał się kosy, co mu mogła zrobić.

[Demon]

-Nie rozkazuj panu złemu, bo skrócę cię o głowę! - warknął groźnie Demon.

[Karoiiina]

- A co, jakbym skrócił Cię o kosę? - rzekł i czary mary, w jego ręce pojawiła się kosa Demona.
Karo najeżyła sierść. Warknęła.
- Oddawaj - rozkazała. - Nie należy do Ciebie.
- Oh, Ty psinko się nie mieszaj - mruknął i wadera została zamknięta w klatce, jakiś magik z niego czy coś, no ale najważniejsze jest to, że po prostu była zamknięta. I tyle.

[Demon]

*Lutschen* pomyślał i poczuł ja magiczna energia wychodzi ze stwora.
-Teraz sobie poczaruj - i nim potwór zdążył mu coś odpowiedzieć, Demon zasadził mu mocnego sierpowego.
Stwór już po ciosie Demona chwycił wężowym ogonem jego nogi, próbując go podciąć.
Jednak Demon był szybszy, wyrwał mu swoją kosę i odciął ogon.

[Karoiiina]

Spoglądała na całą walkę, jednocześnie myślała jak wyjść tej cholernej klatki. Ani magia nie działała, ani nic. Kurde. Próbowała przewrócić klatkę, jednak za mocno walnęła pyskiem, szrama jej została i krew zaczęła lecieć.
Potwór zawył. Próbował walnąć, czy tam kopnąć Demona.

[Demon]

Demon w porę odskoczył. Lata treningu, doskonalenia zdolności i teraz na serio był nawet dobry w te klocki.
-Radziłbym ci ją uwolnić, albo skończysz z jeszcze czymś obciętym i to nie będzie głowa, będzie bardziej bolało... - pogroził.

[Karoiiina]

Próbowałam jakoś siłą rozwalić tą klatkę, nie dało się. Krew z kilku miejsc lała się na ziemię. Drobne ranki, blizn mało będzie. Pokręciła głową.
- Ja się jeszcze stąd wydostanę - mruknęła, dysząc nieco.

- Bo się boję. Może pana Strasznego też zamknąć w takiej klatce? - spytał.

[Demon]

Wiedział, że zaraz powróci magia stwora.
Przywalił go swoim cielskiem i zręcznie pozbawił go rąk oraz jednej nogi.
- Chcesz coś jeszcze głupiego powiedzieć, czy ją wyciągniesz? Wciąż mogę jeszcze wielu rzeczy cię pozbawić i nawet wyrzutów sumienia nie będę miał... bo ja nie mam sumienia, serca aktualnie też. Więc nie pieprz smutów tylko się ratuj ratując ją jeśli masz choć trochę oleju w głowie.

[Karoiiina]

Sierść lekko sczerniała. Zauważyła, że zawsze jak się denerwuje, sierść jej zaczyna robić się czarna. Stanęła. Przed jej obliczem pojawiła się mała błyskawica. Walnęła w kraty, co spowodowało, że wadera walnęła cielskiem w metal, odrzucona swą mocą. Zaklęła, podnosząc się.
- No już, już! - wydarł się i klatka zniknęła.
Ty, robimy że idą tam dalej w tej krainie? xD

[Demon]

Demon puścił potwora.
-A teraz jak nam udzielisz pewnej wskazówki, to oddam ci kończyny. Wchodzisz w ten układ? - zapytał poważnie.

[Karoiiina]

Otrzepała się. Podeszła do Demona, w międzyczasie sierść wróciła do białego koloru. Zaklęła ponownie, widząc strumyki krwi. Trudno, do wesela się zagoi.
- Słucham - burknął.

[Demon]

-Wskoczyliśmy do gejzeru i przeszliśmy tutaj przez jakiś teleport, ale on zniknął. I jak możemy znów powrócić do swojego świata? -zapytał.


Teraz chciałaś wędrówkę po tym tu, to szalej XD

[Karoiiina]

- Bo ja wiem - burknął. - Nigdy nie byłem w waszym świecie.
Wadera warknęła. Rzuciła się na potwora i przydusiła go.
- MÓW! - warknęła, aż jej głos rozszedł się po prawie całej krainie.
- No dobra! - syknął, próbując się na marne uwolnić. - Na końcu krainy jest wąska ścieżka. Jeśli dobrze odgadniecie zagadkę, wrócicie skąd przybyliście.
Puściła go. Nie czekając na Demona, ruszyła dalej. Burczała coś pod nosem.

[Demon]

Ruszył za Karo, jednak potwór zaczął krzyczeć, że miał mu kończyny przywrócić. Westchnął i za pomocą szybkiego czaru kończyny stwora znów były nienaruszone, na miejsce.
-Ciekawe jaka będzie ta zagadka? - zastanawiał się głośno, wciąż idąc za waderą, potwora już nie było widać.