Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Dominique]

-Gorąco mi nie dokucza od bardzo dawna. - A dokładniej od czasu mojej śmierci sam sobie dopowiedział gdyż aż go korci żeby założyć swoje "państwo" i mieć własne terytorium zamek w ogóle wszystko co kiedyś miał a teraz? Jest zwierzęciem które nawet nie ma kciuków żeby chwycić na kufel z mocnym trunkiem czy za miecz i walczyć podczas wojen.

[Vailins]

Wyszłam zza piaszczystej skały, ostrożnie stawiając łapy na spękanej, suchej ziemi. W oddali majaczyła wilcza sylwetka. Zaczęłam węszyć. Obcy. Przypadłam do podłoża, i mimo woli zaczęłam głucho warczeć. Spróbowałam użyć mocy, ale wilk był za daleko. Może mnie jeszcze nie wyczuł...

[Isoschi]

- To tylko pozazdrościć, ja niby lubię ciepło, ale tu to już przesada... - mruknął i rozejrzał się wkoło czy przypadkiem znów jakaś żmijka nie namyślała go zaczepiać, jednak nic się nie ruszało, więc nie patrzył dalej, tylko się położył i oparł pysk na wyciągniętych przednich łapach.
===
Jakby co to możecie mnie zignorować itp. bo jak zniknę dzis to albo odpiszę jutro w nocy jak wrócę do domu, albo w czwartek po południu... czyli późno, więc nie czekać

[Vailins]

Spojrzałam na wilki, i w duchu modliłam się do gwiazd, aby tamte basiory mnie nie spostrzegły. Chociaż... Zaczęłam podkradać się do wilków. Tak. Chyba jestem wystarczająco blisko. Znów próbowałam wypuścić lepkie macki z umysłu, aby przejąć kontrolę nad wilkami. Do głowy jednego wkradłam się niepostrzeżenie ale... Drugi się opierał. W przypływie złości szarpnęłam lekko ciałem ciemnego basiora. Błąd. Teraz tylko mogę czekać na rezultat. Ze strachu moje oczy zaświeciły mocniej.

[Isoschi]

Poczuł jakiś dziwny ból w skroniach więc zamknął oczu, uznając, że to z przemęczenia czy też przegrzania ten ból powstał. Jednak po chwili coś nim szarpnęło, i to nie był jakiś skurcz czy coś. Gwałtownie wstał a jego wzrok od razu skierował się na jakąś młodą waderę. Spiorunował ją złowrogim spojrzeniem, jakiś taki dziwny odruch, jednak szybko pojawiła się ta jego lepsza strona.
-Eee, hej? Co ty robisz? Nie wstyd ci się tak zakradać... i coś ze mną robić? - spytał z uśmiechem na pysku, jednak to ostatnie właściwie cicho wyszeptał, więc raczej tego nie słyszała. Nie był w końcu pewien czy to ona mu coś zrobiła czy to serio upał źle już działa na niego.

[Vailins]

Spojrzałam na ciemnego wilka, który uśmiechał się jak rekin. W odpowiedzi zjeżyłam sierść.
-Wybacz. Jeszcze nie do końca nad tym panuję...-szarpnęłam lekko łapą basiora, aby zademonstrować o co mi chodzi. Chyba to robi wrażenie. Niepewnie podeszłam do wilków.
-Co tu robicie?-zapytałam już nieco mniej grzecznie, z uniesioną dumnie głową.

[Dominique]

Zamyślony trochę jakby się zawiesił na tyle mocno że nawet nie zauważył że Isoschi'm coś lub ktoś szarpnął w końcu się odwiesił bo w końcu nie wypada tak nagle udawać że się go nie ma gdy nagle przypałętała się mała obca wilcza postać. Doszło do niego że to ona od tak sobie przejmuję kontrolę nad kimś a jemu to nie pasowało. Nie raczył odpowiedzieć pytanie tylko wstał i groźnie spojrzał na szczeniaka.

[Vailins]

Spojrzałam na białego wilka. Patrzył na mnie tak, jakby myślał, że tu rządzi. Akurat. Prychnęłam na niego.
-Nie ładnie nie odpowiedzieć na czyjeś pytanie.-spiorunowałam basiora wzrokiem. Chyba mu to się nie podoba.
-Zresztą, nie musisz.-znów zerknęłam na ciemnego wilka.

[Dominique]

- Nie ładnie tak przejmować sobie nad kimś kontroli. - Szczeniak próbujący wyglądać na groźną delikatnie rozbawił jego lecz zaśmiał się tylko w duchu. Podszedł do niej i łapą popchnął ją na tyle mocno żeby się przewróciła.

[Vailins]

Kiedy biały wilk mnie przewrócił, błyskawicznie wstałam, i jak żmija ugryzłam go w łapę. Do krwi. Myśli, że może tak wszystkich bezkarnie poniżać? Niedoczekanie! Jeszcze raz wbiłam ostre kły w jego ciało. Na pamiątkę.
-Nie będziesz zadzierać z córką pustyni!-warknęłam. Mój ogon lekko kiwał się na boki. Moje ciało już było przygotowane do walki. Nawet jeśli basior jest większy i silniejszy. Chyba mam już pierwszego wroga.

[Dominique]

Zawarczał kiedy mała użarła go w łapę więc znów ją przewrócił i przycisnął do ziemi na tyle delikatnie żeby nie zrobić jej krzywdy ale na tyle mocno żeby nie mogła się wydostać. Krew spływała mu po łapie jednak starał się na tyle ignorować ból w końcu co tam małe dziurki po ugryzieniu małej czaszki. Niby atakowanie mniejszych i słabszych jest złe ale to silniejsze od niego jest.

[Vailins]

Warczałam, gryzłam i szarpałam się w uścisku basiora. Co on sobie myśli?! Najpierw mnie przewraca, a teraz jeszcze unieruchamia! To już za wiele. Znów wypuściłam lepkie macki myślowe. Czułam, że jego umysł gdzieś tam jest, ale nie mogę go dosięgnąć. Przeklęty wilk! Ale w końcu odpuściłam. Jedynie żal, że nie umiem się bronić ścisnął zimnymi szponami moje serce, i wycisnął głos z gardła. Zaczęłam wyć. Ale nie tak normalnie. Mój głos był przesycony żalem, i smutkiem. I ogromną wiedzą, jaką udało mi się uzyskać przez te całe życie. Jeszcze raz się szarpnęłam, ale to nic nie dało. W akcie desperacji odsłoniłam kły, i zaczęłam głucho warczeć.
-Może byś pomógł?-zapytałam drugiego wilka, albo raczej pisnęłam.

[Dominique]

Wiła się niczym mała żmija nabita na ostry kijek ale nadal nie puszczał jej. Mógł z nią robić co tylko by zechciał ale z drugiej strony to nie ma sensu więc puścił ją wolno i odszedł od niej.
- Następnym razem zastanów się czy atak ma sens.

[Vailins]

-Było mnie nie popychać!-warknęłam na basiora, wstawając.-Od czasu do czasu zastanów się, co ty robisz.-prychnęłam zdenerwowana na wilka. Co chwila mój ogon drgał, bo byłam bardzo wzburzona zachowaniem białego wilka. Ważniak jeden. Chociaż dzięki tym basiorom może dam radę odejść z tej pustyni. Niewiele myśląc, w końcu zadałam pytanie, które szamotało mi się w myślach.
-Przepraszam. Zachowałam się jak mały szczeniak. Mogę się przyłączyć? Pomoc ze mnie żadna, ale umiem panować nad innymi...-spojrzałam prosto w ślepia basiora. Może się zgodzi, chociaż wątpię. Nie lubię go, on mnie, ale razem będzie łatwiej.

[Dominique]

-Tak ogólnie jesteśmy bez państwa.. znaczy się watahy. - Przyzwyczajenie daję górę poczuł się trochę zawstydzony ale pewnie nie raz mu się zdarzy przejęzyczenie.
- No chyba że założymy pań.. watahę.