Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Ian]

Westchnąłem tylko i przyklepałem sobie grzywkę.

[Karoiiina]

- W sumie, w ciele ludzkim nie jest tak źle - wyszczerzyła się do Iana.

[Ian]

Przewróciłem oczami.
- Wiem. Ale lepiej mi w wilczym.
_______________________
Ty pacz, cuś mi się w podpisie pokopało...xD
9. *W budowie* Nie kopiować!
Nikt nie może mieć mocy *W budowie*...xD Tak to wygląda xD

[Karoiiina]

- A gdybym tak zaczęła gonić z tą kataną po terenach to wyszłabym na psychopatkę? - zaśmiała się, zmieniając się w wilka.
_________________________
Ale ja mam takie :C
I co teraz?

[Ian]

- To nawet bardziej niż pewne. - prychnąłem, po raz kolejny przewracając oczami. Machnąłem środkowym ogonem.
Cusz...xD

[Karoiiina]

- No to chodź, zrobimy scenkę Demkowi, będzie supi - machnęla ogonem podchodząc do Iana.
______________
Bitwa na moce *w budowie*

[Ian]

- Uzna cię za wariatkę i wtrąci do lochów, czy gdzie tam. - stwierdziłem z dobrze ukrytym uśmiechem.
xD

[Karoiiina]

- Z tasakiem albo siekierą byłby lepszy efekt - wyszczerzyła się. - No to jak, nerko, robimy?

[Ian]

Wciąż niepewny, aczkolwiek już o wiele mniej, milczałem przez chwilę.
- No dobra. Raz kozie śmierć. - uśmiechnąłem się i wstałem.

[Karoiiina]

- Ale, mój drogi, żeby go nastraszyć musisz wyglądać jakoś strasznie - wyszczerzyła się. - Bo ja, jako ludź, przypominam trochę Jeff'a the Killera, a Ty to tak średnio.

[Ian]

- Również mogę. - przewróciłem oczami. - Zmiennokształt pozwala mi na zmianę w człowieka nie o jednym tylko wyglądzie, mogę go dowolnie zmieniać. Aczkolwiek lubię ten ludzki wygląd. Najbardziej mnie odzwierciedla. - fakt faktem, iż tak wyglądałem, kiedy zmieniłem się w człowieka za pierwszym razem. - Ma być strasznie, co...? - zamyśliłem się. - No dobra... - uniosłem się na tylnych łapach i zmieniłem się w człowieka. Nie byłem ani trochę podobny do mojego zwyczajnego złocisto-włosego wcielenia. Większą część włosów miałem białą, 1/3 z prawej strony była kruczoczarna. Lewe oko zjaśniało, przyjmując bardzo jasnoniebieską barwę, zaś prawe stało się złote. Wokół niego moja skóra popękała, jakbym nie miał tam ciała, a porcelanę. Jedno takie 'pęknięcie' odsłaniało większość zębów z prawej strony twarzy. Odwróciłem powoli głowę i spojrzałem na Karo.
- I jak?

[Karoiiina]

- Bardzo ładnie - wyszczerzyła się, nadal w postaci wilka. - No to, zobaczymy się gdzieś w Pałacu Demka.
Machnęła ogonem i zniknęła.
z.t.

[Ian]

Przewróciłem oczami.
- Miało być strasznie, nie ładnie. - zmaterializowałem sobie jeszcze w biegu tomahawk i rozwiałem się w czarny dym.
Uhum, wygląda mniej więcej tak: