Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Menma]

-pomóc?-powtórzył,po czym roześmiał się tak jakby Razer opowiedział niesamowicie śmieszny dowcip-ależ ty dowciapny! ćwirku..sam im pomóż ! -prychną -aaah...ale pali..-syknął,rozejrzał sie po sobie,piekło go-Menma będzie miała co naprawiać..-zachichotał,cofnął się delikatnie ,po czym rzucił się w stronę ptaków-chodźcie tu gnidy! chodźcie do tatusia!-roześmiał się szaleńczo.

[Razer]

Razer poczuł w sobie wielki gniew,jakby zaraz miał rozszarpać Shandiego na strzępy.Tak bardzo kusiło go,aby mu przyłożyć,lecz musiał przecież pamiętać,że to nadal jest Menma.Ruszył z pomocą Gvilith,ponieważ Vailins całkiem nieźle sobie radziła z natrętnym ptactwem.Zrzucał z jej grzbietu ptaszyska,po czym miażdżył czaszki.Gniew,który rozbudził w samotniku Shandy okazał się pomocny.Gdy pozbył się kruków z wadery kazał jej się gdzieś ukryć,a sam ruszył dalej.Wyraźnie nie nadawała się na wojownika.Gdy przypadkowo wśród chmary kruków natrafił na Shandiego znowu poczuł tą żądzę krwi.Jego pysk sam zaczął się otwierać ukazując kły,a ciało całe drżało.Była okazja,czuł ją.
 

[Menma]

Shandy roześmiał się szaleńczo,niszcząc ptaki jeden po drugim,spojrzał na wilka.
Nagle Razer pojawił się na pustkowiu,przypominało to trochę pustynie.Sam wilk nie mógł się ruszyć gdyż jego łapy były przybite wielkimi gwoździami do ziemi(bolało xd),która o dziwo trzymała je sztywno niczym cement.
"co chciałeś zrobić?" rozległ się głos echem,jednak wilk był sam na pustkowiu."Czyżbyś czuł do mnie nienawiść ,Ćwirku?" szaleńczy chichot,który z każdą chwilą stawał się głośniejszy.

W rzeczywistości Shandy i Razer stali,wpatrując się w siebie,obaj nieobecni.Jednak nikt nie mógł zobaczyć ich postaci,ponieważ każdy był pod wpływem iluzji.Wszystko było odtworzone idealnie,z wyjątkiem ich.

[Razer]

Zapiszczał głośno,gdy poczuł na swoim łapach gwoździe.Ból od razu sprowadził jego świadomość na ziemię.Ocknął się na..pustyni?To było dziwne.Uniósł wzrok i zobaczył Shandiego,który najwyraźniej był rozbawiony całą sytuacją.
-Masz w tej chwili oddać kontrolę nad ciałem Menmie,jasne!?-warknął.

[Gvilith]

Gvilith kulila sie bezradnie na ziemi, zkamieniala ze strachu i bolu. Ptaki ranily ja dotkliwie i nie mogla nic na to poradzic. Dopiero gdy Razer przyszedl jej z pomoca otrzezwiala nieco i zaczela uciekac. Bylo to trudne, wilczyca miala wrazenie, ze jej nogi sa z kamienia. Przeciez on mowil, ze jest tu bezpiecznie! Po pysku zaczely zciekac jej lzy. W koncu dotarla do jakiegos glazu i ukryla sie za nim. Wyjrzala zza niego, roztrzesiona. Razer i ta druga stali na przeciwko siebie. Nie widziala wiecej, byla zbyt daleko.

[Menma]

-no dobrze-Shandy skinął głową,nastała cisza,po której Basior roześmiał się szaleńczo-oh nie..to było dobre! oh..cudownie ah!-ruszył powoli w stronę Razera,(oczywiście dalej wyglądał jak menma)-słuchaj  mnie..-zawarczał,stając tuż przed nim-Jeeeden kroooczek ...tylko jeden..zły..a cię..zniszczę..-i się roześmiał-zginiesz w męczarniach! rozerwę twoje ciało na małe strzępy..kawałek..po kawałku..kawałek..po kawałku-szeptał w kółko ostatnie słowa.Jego głos stawał się coraz głośniejszy.Nagle Razer poczuł niewyobrażalny ból,gdyż jego ciało zaczęło się rozrywać na kawałki,a w głowie Razera wciąż powtarzały się ostatnie słowa Shandiego.
Po chwili poczuł szarpnięcie,to tak jakby ktoś cofnął kliszę.Razer stał w nicości-Jestem panem z piekła!-roześmiał się Shadny,wyglądając już jak bestia (która była  zakuta w kajdany w podświadomości Menmy,czyli prawdziwa postać Shandiego),siedzący na jakimś podwyższeniu.Nagle nicość rozświetlił ogień.Byli w jaskini,a na ziemi znajdowały się po rozszarpywane ciała wilków,tych z przeszłości i teraźniejszości Razera,które coś dla niego znaczyły-Mściwy pan na nas patrzy! Razer!-spojrzał ku górze-O Jashin panie krwi i kości..Zwłoki są twym podnóżkiem,krew spływa po twych włosach ! ,krzyk cierpień koi twe uszy!-spojrzał na Razera swoimi ślepiami,które niemal wbiły w niego obawy-jak czarny diabeł zabijasz ich serca! niczym zaraza siejesz śmierć!
-Gomene..-rozległ sie nagle szept należący do Menmy.Podmuch wiatru który ich otulił,rozwiał iluzje,a oni oboje(tym razem Menma i Razer,bo ona zniszczyła te jego iluzje) stali na łące.Panowała beztroska i spokój-to był ostatni raz...-po tych słowach świat się rozpłynął.Oboje trafili do świata realnego.
Menma zachwiała się,jednocześnie krztusząc ,z jej pyska wypłynęła stróżka krwi.Dopiero wtedy cicho odetchnęła i spojrzała na Razera lazurowymi ślepiami.-przepraszam..-szepnęła.Ponownie zaczęła kasłać-idź do niej..-skinęła pyskiem na głaz-chociaż tyle mogę zrobić..-oznajmiła,ruszając na pozostałe ptaszyska.

[Razer]

Znowu tego doświadczył.Spotkanie twarzą w twarz z Shandy.Te zwłoki,krew,ból..Nie miał pojęcia co to miało znaczyć,ale wiedział jedno:To było przerażające.Nawet gdy już się przeniósł do świata realnego stał nieruchomo.Dopiero głos Menmy pozwolił mu ocknąć się.Kiwnął głową i pobiegł za wskazany głaz,gdzie schowała się Gvilith.Mroczne ptaszyska w jednej chwili zniknęły,jakby zapadły się pod ziemię.
-Wszystko w porządku?-zapytał niepewnie.Jego sierść nadal ociekała czarną cieczą z martwych ptaków

[Gvilith]

Nie, nie było wszystko w porządku. Gvi była bliska zawału i krwawiła z ran zadanych jej przez ptaki. Pysk miała mokry od łez a oczy zaczerwienione. Nie chciała jednak marudzić, jak to źle się czuje. Razer wyglądał o wiele gorzej. No i śmierdział od tego dziwnego, czarnego płynu zciekającego po nim.
- N-nic mi nie b-będzie - wyjąkała. Starała się brzmieć pewnie. Jak zwykle jej nie wyszło.

[Razer]

-Ehh..Kiedyś przywykniesz do tych sytuacji.To już wydarzyło się po raz trzeci w ciągu dwóch dni-powiedział.Nie zwrócił uwagi na jej rany,ponieważ mogło się przecież skończyć gorzej,a kilka niewielkich ran raczej nie zagrażały jej życiu.Szczerze był zawiedziony jej zachowaniem w obliczu zagrożenia.

[Menma]

Odetchnęła cicho,ruszyła powoli w ich stronę,gdy się zbliżyła-zaraz wam pomogę..-wymamrotała słabo-ale najpierw Razer..trzeba to z siebie zmyć..-stwierdziła,zawróciła do wody.Chłodna woda działała kojąco.Gdy drażniąca ciecz odpłynęła wraz z oddalającą się falą,wadera powoli wróciła do reszty.

[Razer]

-Em..wolę z nią zostać-powiedział nerwowo.Pod pokrywą tej czarnej substancji znajdowało się jego prawie łyse ciało.Jego skrzydła wyglądały jak patyki związane liną,o ogonie nie wspominając..

[Gvilith]

Skuliła się jeszcze bardziej. Wyraźnie słyszała w jego głosie, że nie jest zbyt zadowolony. Czy to dlatego, że nie broniła się przed ptakami? Jak miała niby to robić? Nie potrafiła posługiwać się magią, była słaba... Ale on nie mógł tego wiedzieć... Przestała płakać i usiadła z pochyloną głową.
- N-następnym razem mnie n-nie broń - wyjąkała - P-po co w ogóle to zrobiłeś?
To było dla niej niezrozumiałe. Przecież nie była dla niego nikim ważnym, lepiej by było, jakby ją zeżarły te ptaki.

[Razer]

-Ponieważ mam swoje zasady-odparł krótko.

[Menma]

Menma się skrzywiła,pchnęła Razera-do wody słyszysz?! masz to z siebie zmyć,a ja mam ci pomóc!-zawołała płaczliwie,tak..wpadłą w tego typu histerie. xd( za dużo się dzieje.xd).-idź..ja ją wyleczę przez ten czas...-poprosiła niemal szeptem-potem zajmę się tobą...proszę..Razer..chociaż tyle..

[Razer]

-Wybacz Menmo,ale ja nie mogę tego uczynić..