Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Razer]

-Nie mieszaj się w sprawy,których nie rozumiesz-powiedział Radsul spokojniej,lecz gdy skierował ponownie wzrok na Razera gniew powrócił.
-Ta wadera(Menma) już całkiem zawróciła ci w głowie.Ty jesteś odmieńcem i nic tego nie zmieni.Masz na swoim sumieniu
setki istnień,jesteś złodziejem,jesteś oszustem,jesteś kłamcą,jesteś bratem zdrajczyni całej krainy,jesteś..
-Wystarczy!-krzyknął z żalem Razer kładąc uszy i pochylając łeb.Jego oczy zaświeciły czerwonym blaskiem.Dostał nagłych ataków drgawek i upadł na piach.
-Razer co jest?Razer?
-Ja nie chcę!Ja nie chcę!Zostawcie mnie!Wystarczy!-jęknął drżącym głosem,a drgawki nadal nie mijały,wręcz przeciwnie.Nasilały się.
-Razer spokojnie!-krzyknął Radsul zakłopotany.Wyrzucił gdzieś na bok włócznie.
-Ja nie chcę!Ja nie chcę!Wystarczy!-powtarzał ciągle,zupełnie nie panując nad swoim ciałem.W jego głosie słychać było żal i rozpacz.

[Menma]

Spojrzała spanikowana na Razera-i coście narobili!-zawołała głównie do Radsula,rzucając mu złowrogie spojrzenie.(on był chyba szary,ale nie jestem pewna więc po imieniu by gafy nie było)odsuń się od niego!(że od Razera xd) to twoja wina! sam pewnie nie jesteś lepszy! nie jesteś żadnym bogiem by komuś robić rachunek sumienia! nie znasz sytuacji a się wtrącasz! wyciągasz błędne wnioski!-wykrzyczała,odwróciła się w stronę Razera-już..spokojnie..Razer..proszę..-mamrotała spanikowana,nie wiedziała co ma zrobić.Delikatnie przyłożyła do niego łapę,nawiązując łączność,chcąc go uspokoić,chcąc zabrać go do tej beztroski która panowała w jej czasie.

[Razer]

(Ta,Radsul to szarakxD)
Radsul przemilczał wypowiedź Menmy i obserwował jej poczynania.Zastanawiał się,jak okoliczni mieszkańcy sobie z tym poradzą.Ryzykował tym samym zdrowie Razera.To u niego normalne,że lubi obserwować i doświadczać,czegoś czego jeszcze nie widział.Od zawsze był typem naukowca.
 Razer tymczasem nawet nie zwracał uwagi na otaczający go dookoła świat.Obraz przed jego oczami migotał.Słyszał tylko urywki wypowiadanych słów.Jego tętno gwałtownie wzrosło.
-Ja nie chcę!Ja nie chcę!Zostawcie mnie!-wypowiadał te słowa coraz częściej,wręcz bez przerwy,przez co nie mógł nawet oddychać.Starania Menmy na kilka sekund zadziałały,lecz po chwili znowu wszystko powróciło.

[Menma]

Menma zaczęła płakać spanikowana,nie miała pojęcia co się dzieje-Razer..już..spokojnie! -zawołała-oni Cię nigdzie nie zabiorą,już dobrze...proszę..uspokój się..Razer -mamrotała,wtuliła w niego łepek,jednocześnie chcąc sprawdzić jego tętno -shhh...błagam..zignoruj ich...Każdy z nas przeżył zło,nie możemy im się dać...pomyśl o nadziei na lepsze jutro,o świecie który chcesz by powstał..pomyśl o czymś miłym...uspokój się..błagam..boje się..

[Vailins]

Spojrzałam beznamiętnym wzrokiem na szarego. Stworzyłam sobie ogromne czarne skrzydła i stanęłam przed nim. Skrzydłami zasłoniłam basiorowi widok na Razera i Menmę.
-Odejdź. Moi przyjaciele jak widać nie potrzebują twego towarzystwa.-powiedziałam chłodno i popatrzyłam mu w oczy. *Powiedz, czy znasz wojownika o futrze czarnym jak sama noc?* Zapytałam go w myślach.

[Menma]

(Vailie nazwała mnie swoim przyjacielem *__________* mam drugiego przyjaciela..ohh *____* <3 )

[Razer]

Obok Radsula usiadł jeden z towarzyszy.Czarno-biały wilk.
-Czy to nie żałosne?-wyszeptał do niego Radsul.Wtem usłyszał w swojej głowie czyiś głos.Postanowił odpowiedzieć na zadane pytanie.
-Masz na myśli towarzysza Every?Znam go.Lojalny,ale i tajemniczy osobnik.Szkoda,że stoi po niewłaściwej stronie-odpowiedział do Vailins.
Razer ujrzał przed sobą wielkie równiny porośnięte bujną trawą,tysiącami drzew,rzekami i wodospadami.Sam znalazł się na szczycie zielonego wzniesienia.Uroku dodawał zachód słońca o pomarańczowej barwie.
-Noseva..-wyszeptał na głos i nagle jego ciało się uspokoiło.Oczy przestały świecić,a na pysku samotnika pojawił się mimowolny mało widoczny uśmiech.Leżał tak nie ruchomo.
-Czy on..umarł?-zapytał towarzysz Radsula.Był w błędzie bo właśnie w tej chwili Razer wstał.Czuł się silniejszy i odważniejszy niż przedtem.Spojrzał na Menmę przyjaźnie.Z jego oczu można było zrozumieć krótkie,lecz bardzo znaczące słowo.."dziękuję".Gwałtownie odwrócił łeb w stronę Radsula i wilka obok niego.Zawarczał wściekle,a jego skrzydła powiększyły się.Zabłysnął złotym blaskiem i z jego ciała wydostała się wielka zjawa orła.Orzeł pokaźnie rozłożył skrzydła i zaskrzeczał głośno.Poleciał w stronę przeciwników,a ci zaczęli uciekać. Radsul zdążył po raz ostatni spojrzeć na Menmę, Razera i Vailins.Jego wzrok wydawał się być przepełniony nienawiścią i rządzą zemsty.Po chwili zniknął wśród krzewów.

[Menma]

Przetarła łapką ślepia-uhh..jak dobrze że nic ci nie jest..-stwierdziła  i otarła się o basiora-nastraszyłeś...-po chwili podbiegła do Vaili i tym razem do niej zaczęła się łasić-przyjacielem,nazwałaś mnie przyjacielem..oh! kochana Vaili! T^T-zaśmiała się,usiadła gdzieś między nimi,spojrzała na Razera-powiedz..kto to był? jak nie chcesz,nie musisz odpowiadać..nie potrzebna mi ta wiedza i tak będę po twojej stronie-spojrzała na Vaili-i nasza przyjaciółka też^ ^-zachichotała.

[Vailins]

Patrzyłam na wszystko z szeroko otwartymi oczami. Na moim pysku widać było szok.
-On... Znał go... Czarny wojownik. To była ostatnia... Szansa.-powiedziałam bez ładu i składu, a skrzydła mi oklapły. To była ostatnia szansa na zemstę, a Razer nieświadomie ją zaprzepaścił. Usiadłam na piachu, gapiąc się w stronę, gdzie przed chwilą były wilki. Byłam już tak blisko... Po moim pysku spłynęła pojedyncza łza. Nie zwracałam uwagi na łaszącą się Menmę.

[Menma]

Spojrzała na nią,lecz jej słowa dotarły dopiero po dłuższym czasie-coś czuje że to nie ostatnie nasze spotkanie,Vailie...jeszcze powrócą..

[Razer]

Razer obserwował uciekające wilki.Poczuł smutek.Teraz i jego klan będzie przeciw niemu.Narobił sobie wrogów.Ostatnia deska ratunku przepadła.Samozwańcy,jego klan i jeszcze te mroczne bestie..to za wiele nawet dla takiego wojownika.Stracił nie tylko klan,stracił również starych przyjaciół.Zaczął się poważnie obawiać o swoje życie,lecz starał się tego nie okazywać,więc podszedł do Vailins i Menmy.

[Menma]

Uśmiechnęła się do Razera -Mimo tylu straconych szans,masz wciąż czas , Razer..wciąż masz wybór..To ty budujesz swój świat,mimo że nie wrócą dni które odeszły,musisz patrzeć do przodu...masz w końcu nas,może nie zastąpimy Ci wszystkiego,ale gdy twój wymarzony świat powstanie,wtedy będziesz szczęśliwy..i do tego musisz dążyć..pamiętaj o tym..nie daj im się złamać..Zaczniemy od nowa...może od dobrego snu,hym? to był męczący dzień..-zaśmiała się.

[Vailins]

Spojrzałam lekko nieprzytomnym wzrokiem na wilki.
-To była moja ostatnia szansa. Teraz już nie odnajdę czarnego wojownika...-powiedziałam do siebie, po czym położyłam się na piachu i ukryłam pysk w łapach. Nie pomszczę mojej rodziny... A mogło być tak pięknie. Mogłam zapytać się dokładniej o czarnego.
-Kto to jest Evera?-zapytałam Razera cicho. Jeśli będę wiedzieć, kim jest ten wilk, to może jeszcze mam szansę!

[Razer]

Nie udało mu się ukryć żalu,skoro Menmie udało się to zauważyć.Najwyraźniej Menma go na tyle poznała,że wie co mu leży na sercu(i trzustcexD).Położył się na chłodnym piasku milcząc.Racja..to był męczący dzień.Ogień podczas tej całej zadymy dawno zgasł.Było chłodno,ale niebo przejrzyste.Rozgwieżdżone niebo nad oceanem to niezapomniany widok.Gdy już prawie zasnął usłyszał Vailins.Dopiero teraz zauważył,że coś ją trapi.
-Evera?Myślałem,że już nigdy tego imienia nie usłyszę.Kiedyś była strażniczką królestwa Edenu w Noseva.Wzorowa i pilna uczennica.Heh..najbardziej pracowita wilczyca w krainie,ale zniknęła kilka miesięcy temu i słuch o niej zaginął.Czemu pytasz?

[Menma]

-zdaje sie że ten wilk o niej wspomniał..-ziewnęła śnieżnobiała,przymykając ślepia.