Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Demon]

Dobra, to ja rezerwuję drzewa.

[Nana]

Wiem! I nie krzyczeć na mnie za to!!! *bunt 10 latki xD*

Nie pisze nic bo:
1. z tabka (tak walniętego że : łoooo kur....%#$%^&%%!!!) NIE DA SIĘ CZEGOKOLWIEK NAPISAĆ. no może jakieś pw ale nic poza tym
2. jestem na mazurach gdzie hasam po lesie, łowię ryby (i potem biegam po ośrodku"Grochówka" :Kto mi zdejmie tą pieprzoną rybę?!), chodzę do sklepu 4 kilometry (dalej być nie mogło?!) podziwiam uroki mazur (@!#$@$#% KIEDY PRZESTANIE PADAĆ DO CHOLERY?!!?!), jem dania wakacyjne (walona lodówka...wszystko jest na kość. Maaaamo! To jest zimne i jest z loduu!)
3. Nie mam internetu
(a to zaczęło się tak:
-Nana, potrzeby ci internet?
-Tak tato, tak! Mam pracę wakacyjną i muszę to robić przez neta.

W samochodzie, półtora godziny drogi od Warszawy:

-Wiesz nie brałem rutera (do mamy)
-JAK TO?! (bulwers Nanci)
-Był ci potrzebny?
-TAK!!!!
-Emmm. Trudno przywiozę ci za tydzień .-.
-FUCK MY LIFE.....*chowa głowę w dłoniach*)

To wina Tuska ._.'''

4. *myśli intensywnie* a tak! nie mam czasu bo ktoś ciągle przychodzi i nie mogę nic spokojnie napisać (na pieprzonym tablecie) bo jest: Nana, daj zagrać w dumb way to die? (what the fuck... ._.)



Sorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrryyyyyyyyyyyyyyyyy..... ._.
Ale obiecuję wam że będzie!
A w sprawie konkursu... (hmm...to był jakiś konkurs? ._.)
Tam Demuś wybierz sobie nagrodę... *załamuje się nerwowo*
(Z tych dostępnych chlebie jeden!)[czyli wszystkich tam wypisanych ._.]

[Karoiiina]

Napisz na kartce i dodaj zdjęcie xD.

[Demon]

Dokładnie, o jak ty konkursie? O.o

[Nana]

Karo: Nie umiem tu nawet obrazka wstawić ._.'''
Demon: Łoooo! To ty też nie wiedziałeś?! o.o

[Nana]

Buhhahhahahahahha! Oj bierzcie chustki i płaczcie! X'DD


"Dwa światy": Pierwszy pojedynek


 Minęło parę dni odkąd Demon musiał podjąć jakąś decyzję. Nie wybrał żadnej. Dla niego każda decyzja była błędna.
"Zabicie swoich przyjaciół lub przyprowadzenie ich tu, do tego więzienia-błąd!
Sprowadzenie śmierci na całą Polskę a nawet Europę- jeszcze większy błąd!
Dać się zabić-błąd!"- takie było myślenie Demona. Co było najlżejsze? Śmierć...tak chyba tylko ona. Ginąc uratowałby przyjaciół i setki żywych istnień. Ale czy to na pewno dobry wybór?
 Demon siedział tak zastanawiając się nad decyzją. Skręcona kostka wydobrzała a on sam po paru przesłuchaniach miał nieco sinaków i ran na całym ciele. Trudno się mówi.
 Po godzinie rozmyślań zauważył że jest monitorowany. Kamery wyglądały na takie jakby również nagrywały dźwięk.
"Czyli nie mam wyboru..."-pomyślał z rozpaczą.

***
Odkąd Nana poznała Nero nie odchodzili od siebie na krok. Wszystko było dobrze dopóki Nero nie naruszył tematu: Scoruge.
Nana nie chciała o tym rozmawiać i gdy tylko Nero przypominał o tym temacie ona strzelała fochy.
Nero w końcu sobie odpuścił...



C.D.N-spaaać! ._. 

[Karoiiina]

Dobranoc :3 xD

[Nana]

Demon strzeż się! Będziesz miał ze mną, Nero, Karo i kimśtam jeszcze pojedyneczki :3

[Karoiiina]

Serio? O':
To ja mam pobić Demona tasakiem, obiecałam że nawiedzę go w nocy z nożem w ręku i rozczochranymi włosami xD.

[Nana]

CIĄG DALSZY SIEROT KTÓRE NAWALAJĄ SIĘ NOŻAMI, TASAKAMI, TORBAMI, KRZESŁAMI I WSZYSTKIM CZYM POPADNIE!
UWAGA! OFERTA SPECJALNA!
DEMON, KARO, NANA, NERO, RAZER! BĘDĄ SIĘ BIĆ, SIEKAĆ, ŁAMAĆ NOSY I TYM PODOBNE CZYLI! :


"Dwa światy": Pierwszy pojedynek  C.D

Nana i Nero siedzieli spokojnie gdy na ich oczach, zakapturzona osoba obcięła dość sporym nożem torbę jednemu z biznesmenów. Nero tylko wgapiał się z osłupieniem ale Nana nie mogła tego tak zostawić. Zeskoczyła z muru i pobiegła za złodziejem. Zdziwiło ją to że kaptur nie spadł mu z głowy podczas biegu. Słyszała za sobą wołania Nero ale teraz nie może odpuścić gdy jest tak blisko celu. Swojego celu.

***
Karo siedziała na wysokim i dobrze rozgałęzionym drzewie. Na jej tropie byli ludzie z rządu oraz kilku prywatnych najemników.
Nie schodziła z drzewa już dziewięć godzin. I nie miała zamiaru zejść. Z wodą sobie poradzi. Było nieco gorzej z jedzeniem ale zawsze można szybko zejść na dół i narwać jabłek z jabłoni obok drzewa.
 Niedaleko niej poruszyły się krzaki i usłyszała parę siarczystych przekleństw.
Przyczaiła się, nie miała przy sobie żadnej broni.
Okazało się że jej śladem podąża czterech rządowych najemników. Mieli najnowocześniejszy sprzęt. Ale po co im taki sprzęt skoro nawet jak stoją obok to i tak jej nie widzą?
-Nie mam jej na radarze...k***a, zgubiliśmy ją...-mruknął jeden.
Karo ledwo powstrzymała się od śmiechu.
 Ale przelotna radość szybko zniknęła. Jak ma się bronić? Nie ma opanowanej przemiany w drugą jaźń. A co dopiero z korzystania z umiejętności! Zawahała się.
Czy na pewno tego chce? Czy jest tego świadoma że jeśli pomyli się o milimetr może zginąć?
Wzięła głęboki oddech. Wypuściła powoli powietrze z płuc. Jej mięśnie szykowały się do napięcia.
TERAZ!
 Karo odbiła się mocno od gałęzi i zaczęła spadać na najemników. Spadła centralnie na jednego z nich. Ten przerażony nagłym złamaniem kości, zawył z bólu i strachu.
Gdy zaczął upadać, Karo odbiła się od niego i kopnęła w żebra mężczyznę stojącego naprzeciw niej. Ale ten złapał ją za nadgarstek i uderzył w udo. Karo pisnęła lecz gdy najemnik złapał ją za szyję, ta ugryzła go boleśnie. Wyrwała mu pistolet z ręki. I strzeliła parę razy. Postrzeliła trzech pozostałych i uciekła w las.
W ustach miała jeszcze smak gorzkiej krwi, która wydawała się być zatruta. Ciągle gdy ten smak wpływał z powrotem na jej język on spluwała kilka razy.

***
 Nanie udało się dopaść "złoczyńcę".
-Rzuć torebkę!- syknęła, gdy znaleźli się w pustej uliczce.
Osoba upuściła torebkę.
Nana dopiero teraz poznała po budowie i wysokości że to szesnastoletni chłopak. Nanę już wkurzał. Wyciągnęła pistolet dziadka i wymierzyła w jego plecy.
-Jest naładowany!
-Strzelaj...śmiało. O jednego patriotę mniej...-syknął przez zaciśnięte zęby. Stał dalej tyłem. Jedynie co lekko przekrzywił głowę tak że można było ujrzeć jego cholerny uśmieszek.
-Odwróć się!-krzyknęła przepełniona strachem Nana.
Chłopak powoli odwrócił się, nadal nie pokazywał twarzy.
-Jednak nie strzelasz?
-Zamknij się!- Nana wystrzeliła w powietrze jedną kulę.
Na chłopaku nie zrobiło to większego wrażenia.
-Ehh...Żółta chusta na lewym nadgarstku skrywająca blizny. Dobrze pamiętam? Nana?-zapytał szyderczo.
-Skąd wiesz jak się nazywam?!
-To łatwe. Zbyt proste żeby nie wiedzieć.
 Nana upuściła pistolet na ziemię. Sięgnęła do torby i wyciągnęła nóż.
Chłopakowi zniknął uśmieszek z twarzy. Do spodni miał przypięty pas a do niego etui z nożem wojskowym.
Wyciągnął swój nóż. Trzymał go luźno i delikatnie niczym porcelanową lalkę.
-Pojedynek tak?-zapytał lekko zdziwiony.
-Wyjawisz swoje imię to może pogadamy.-syknęła Nana. Machnęła ze wściekłością nożem.
-Hmpff...A czy to ma jakieś cholernie ważne znaczenie?
-Powiedziałeś "...o jednego patriotę mniej", zobaczmy jakim patriotą jesteś!-krzyknęła Nana rzucając się do biegu. Chłopak przygotował się na odbicie ataku.
 Zaczął się pojedynek...

C.D.N czIII - lululululu! piszę to 3 godziny gad damn it!!! DD: i wysyłąm o godiznie *patrzy na zegarek* 1.20 w nocy!! D:

[Karoiiina]

Wow O':
Taki duuuuuży fragment o mnie. Czuję się sławna! ;^;
Zarrrrrrąbista ta akcja xD. I ogółem całe to opowiadanie. Błędów jakoś tam nie widziałam, tylko wspomniałaś o Demonie, a jego nie było c_c

[Demon]

Nom, nie było nic o mnie, ale to dobrze, jeszcze sobie pożyję xD
Ech, fajne to było Dla tych opowiadań postaram się tu częściej wbijać, bo... no twórczość naszej Nańci jest wciągająca, zajebista i no... wiadomo o co mi chodzi.

[Nana]

Ilumina: the first dangers

Ogień i Lód cz. 2 C.D


 Akuma szedł na granice Tahratonu. Znajdował się tam drobny cmentarzyk. Były powbijane różne krzyże. Małe i duże, czarne i białe.
Pod brązowym, średnim krzyżem spoczywał Herkules. Miedziana tabliczka bujała się na krzyżu.
 Akuma zaniósł srebrne chryzantemy na jego grób. Był to jego najlepszy przyjaciel. Opiekował się nim gdy matka zginęła a ojciec zniknął.
Położył srebrne kwiaty, uśmiechnął się ze smutkiem i odszedł. Ruszył w kierunku Pradawnej świątyni, kompletnie wychodząc poza tereny watahy.
Szedł smutnym krokiem. Nie miał nic do roboty. Niby miał "nosić" Sumiko ale nie widziało mu się chodzenie jak koń na każde jej zawołanie. Ridze nie wiele by pomógł. Tasaku tym bardziej.
Tu był zwykłym żołnierzem, zagubionym podróżnikiem, nic nie wartym.
 Miał ewidentnie podły humor. Może dlatego że stracił niedawno jedynego przyjaciela? Może...

****
 Saigo myślała jak o tym powiedzieć Tasaku. Jeszcze ta cała wojna z innymi watahami. Kompletna bzdura, jakby nikt nie mógł nie mieć przed soba tajemnic i mieć święty spokój!
Bardzo się tym stresowała. Nigdy takie brzemię na nią nie spadło. Owszem miała wielodzietną ciotkę Sumorikki, która miała aż siedmioro potomstwa.
Siedziała tak myśląc nad wypowiedzią gdy po dziesięciu minutach zastanowień, do jaskini wszedł Tasaku. Saigo go powitała w progu.
-Tasaku, ja..ja muszę ci coś powiedzieć...To- to jest bardzo ważne i...-zaczęła nerwowo Saigo.
-Spokojnie. Usiądź i powiedz to na spokojnie.-powiedział jej z cierpliwością Tasaku.
-No więc...Będziesz tatą.-powiedziała cicho.
 Tasaku stanął jak wryty. Nie spodziewał się tego. Naczy się spodziewał ale NIE TERAZ!
-J-jak to? A-ale...-nie mógł wydobyć z siebie słowa.
-To źle prawda? Wiedziałam że nie będziesz zachwycony!- Saigo mało się nie rozpłakała.
-Ależ nie! Cieszę się z tego bardzo! Tylko trochę mnie to zaskoczyło!- pocieszył Saigo, mocno ją przytulając.
Na wieczór gdy Saigo już spała, Tasaku rozmyślał o przyszłości swojej i innych.
Teraz miał motywację do walki. Będzie musiał bronić Saigo przed Kasaim, Nasą i pozostałymi watahami.
Jutro. Jutro pwie Tinie o fakcie że została ciocią.



Dokończyłam na tyle ile mogłam. No takie "zakończenie" ._.
Potem będzie się działo, będzie zabawa i znowu nocy będzie mało! ;-;'''
dobra nie śpiewa tu już. życzę wszystkim udanej reszty wakacji i takie tam =._.=
No ja wracam tak 24 sierpnia więc jeszcze się zobaczymy I jadę już w poniedziałek więc
już się żegnam! :DD
Bye,bye!!! ) xDD

[Karoiiina]

Dobre :3

[Razer]

FaaaaaaaaaaaAAAaaajneeeeeeeeee...Tylko nadal mam wrażenie,że moja postać jest tam absolutnie zbędna.Za chwilę ma osoba zepsuje całe opowiadanie:C