Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nana]

Smak obrzydzenia zagościł na języku Nany. Truciznę można zrozumieć ale żeby zostawiać sam proch ze stworzenia marnując wszystko?
 Każdy ma swój zwyczaj.
Poczuła zapach zająca, co zrobiło, mimo obrzydzenia, jej smaku na jakiś posiłek.
 Przyczaiła się w cieniu licząc że jakieś zbłąkane zwierzątko wpadnie na herbatkę.

[lili]

Wbiegłam położyłam się koło wodopoju.
Niewinnym wyrokiem rozglądałam się.

[lili]

 wybiegłam szybko

[Nero01]

Wszedł ze zwierzynął i z Championem na grzbiecie. Upuścił jelenia i zaczął szukać dobrego miejsca do zaczęcia jedzenia. Po 1 min zaczął jeść jelenia.

[Nero01]

Zjadł, więc wziął odszedł i zakopał zwierzę pod śniegiem. Wybiegł truchtem.

[Brulant]

Przeciągnął się i spojrzał przed siebie.
- Starość nie radość - mruknął. Rozłożył swoje wielki skrzydła i kilka razy nimi trzepnął. Posypał się z nich kurz.
- Dokładnie - marudził.

[Brulant]

Wyszedł.

[Cynthia]

Yennefer wędrowała po lesie, co jakiś czas zatrzymując się i patrząc na niektóre zielska, które tu rosły. Większość już znała, chociaż... czy na pewno znała tą drobną, zieloną roślinkę wyrastającą spod krzaku jeżyn? Kiedyś będzie musiała się tu wybrać i porządnie pobłądzić. Może znajdzie coś ciekawego. Szła wydeptaną przez zwierzęta ścieżką, ciekawa gdzie ona prowadzi. W którymś momencie usłyszała coś w krzakach. Zatrzymała się wpół kroku i zaczęła węszyć w powietrzu. Nic nie wyczuła, powietrze było nieruchome. Spojrzała w lewo i z krzaczastych roślin wyskoczył młody szary króliczek, który na jej widok umknął w panice. Yennefer burknęła coś pod nosem na temat denerwujących zwierząt, a potem wpakowała się w pajęczynę. Kichnęła dwa czy trzy razy i teraz klnąc już na cały głos przeskoczyła przez leżącą kłodę. Ścieżka i tropy wielu saren i drobniejszych zwierząt zaprowadził ją wprost do wodopoju. Wadera podeszła do jego brzegu, strasząc po drodze kilka małych ptaszków, i spojrzała podejrzliwie na wodę. Po chwili napiła jej się. Była chłodna, dobra. Ziewnęła i usiadła na brzegu. Była na terenach swej nowej watahy, do której dopiero co dołączyła, wypadałoby więc dogłębniej zbadać to ich terytorium i może kogoś poznać. Ziewnęła. Dziś nie miała na to sił, wolała tu zostać pośród leśnej ciszy.

[Nagi]

Weszła.
Zobaczyła waderę, siedziała przy brzegu. Nagi była ostrożna, ponieważ wiedziała, że wkroczyła na terytorium jakiejś watahy.
"Wilk, hmm... Jeśli do niej podejdę to wypadałoby się przedstawić, ale nie wiem czy to pułapka. Co tu robić? Usiądę i pomyślę."
Wadera postanowiła zaczekać na reakcję wadery. Położyła się i zamlaskała.
-Zawiązywanie nowych więzi... zbyt kłopotliwe-powiedziała cicho do siebie.

[Cynthia]

Pierwszą oznaką czyjejś obecności było gwałtowne umilknięcie ptaków, które śpiewały w koronach drzew, a potem usłyszała coś... Jakiś nikły dźwięk, szelest. Odwróciła łeb w tamtym kierunku i zaczęła nasłuchiwać. Węszyć nie miała po co, powietrze było nieruchome. Pośród listowia widziała jakby białe futro, skryte w cieniu. Nie była pewna czy to nie jest jakieś zwierzę albo przywidzenie. Nie, zwierzak by uciekł. A raczej powinien. Może wiec jest to jakiś wilk? Tylko dlaczego, w takim razie, siedzi w ciszy i tylko jej się przygląda? Yennefer nie odzywała się. Jeszcze okażę się, iż jest to jakiś zwykły... no jelonek choćby, i będzie przypał. Burknęła coś pod nosem z niezadowoleniem. Nie lubiła takich sytuacji.

[Nagi]

"Zauważyła mnie, dobrze. W takim razie, nie będę jeszcze do niej podchodzić, przynajmniej nie w takiej formie."
Nagi złapała za swój talizman i zmieniła się w małego liska, niestety nie opanowała tego do końca i była białym liskiem.
"Mimo iż wyglądam na polarnego liska, nie będę sprawiać wrażenia niebezpiecznej. Zbyt kłopotliwe, jednak muszę coś sprawdzić."
Leniwa wadera przełamała swoją słabość i ruszyła w kierunku wadery. Nie odzywała się i czekała na reakcję wadery. Jednak coś nie dawało jej spokoju, a więc zmieniła się z powrotem w wilka. Zrobiła fałszywy uśmiech.
-Przepraszam-powiedziała.

[Cynthia]

Najpierw zauważyła zniknięcie tego kogoś, kto siedział w krzakach. Chwilkę później usłyszała szelest i na polanę wyszedł... biały lis. Yennefer przysięgłaby, iż widziała coś większego. Nim zaczęła bardziej denerwować się swoim własnym zdrowiem lis zamienił się w wilka, a dokładniej waderę, która ją przepraszała.
- Za co? - zapytała zrzędliwym tonem i zmarszczyła brwi. Takich czarów jeszcze nie znała, chociaż tutejsze wilki z pewnością kryły jeszcze wiele niespodzianek.

[Nagi]

-Pewnie myślałaś, że jestem jakaś taka zła...-powiedziała.
Cały czas fałszywie, a nawet głupio się uśmiechała.
"Hmm... Mimo tego iż raczej nie jest zachwycona moim towarzystwem, nie wygląda na kogoś kto by mnie zaatakował."
Poczuła brak talizmanu, szybko się złapała za szyję.
"Na szczęście jest... Zbyt kłopotliwe to całe "drugie ja"..."
Wyciągnęła łapę do wadery.
-Nagi... A ty?

[Cynthia]

- A jesteś zła? - Yennefer nie podobał się dziwny uśmiech na pysku Nagi, ale nic nie powiedziała, skrywając swe emocje i podejrzenia pod maską obojętności.
- Jestem Yennefer - przedstawiła się. Położyła swoją łapę na łapę Nagi w geście przywitania.

[Nagi]

"Zbyt kłopotliwe... Zbyt kłopotliwe!"
Wadera wzięła już łapę.
-Zła? Neutralna bardziej pasuje...
Wadera nie wiedziała co robić.