Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Lajna]

Zeszłam z drzewa. Machnęłam skrzydłami. Rozejrzałam się. W dali ujrzałam tą waderę.

[Karoiiina]

Szłam nadal, nie miałam co robić. Zamyśliłam się.

[Lajna]

-Dobra idę z nią pogadać, zaraz wracam-powiedziałam. Ruszyłam szybkim krokiem w stronę wadery.
-Hej-powiedziałam równając się z nią.

[Karoiiina]

Kurczę, jak ona nie lubi takich nagłych głosów. Jęknęła w myślach.
- E.. cześć - powiedziała jak zwykle cicho, ona nigdy głośno nie mówiła, no chyba że się zdenerwowała.

[Lajna]

-Jestem Lajna. Zakładam, że Dema poznałaś-powiedziałam ze śmiechem. Po chwili coś przykuło moją uwagę.
-Bez obrazy...ale ty jesteś...niewidoma?-spytałam przekrzywiając łeb

[Karoiiina]

Pokiwała smętnie głową.
- Hatsune Miku - powiedziała.

[Lajna]

Zaśmiałam się miło.
-Byłaś już na innych terenach? Bo ja i tak nie mam nic innego do roboty, mogę Cię oprowadzić.-powiedziałam.

[Karoiiina]

- Nie byłam, a co do oprowadzki to sobie poradzę.. i tak póki co nie zamierzam się znikąd ruszać.

[Lajna]

-Okey. Dobra to nie przeszkadzam. 3maj się!-powiedziałam. Minęłam Demona.
-Do Jutra!-powiedziałam do niego i wyleciałam.

[Karoiiina]

Westchnęła i ruszyła nadal przed siebie. 'Miła osóbka' - pomyślała.

[Demon]

Spojrzał za odchodzącą waderą i tak się zamyślił nad czymś, że nawet nie zauważył, iż Lajna się z nim przywitała. Zawrócił i powoli zaczął zmierzać na obrzeża lasu. Po drodze znów go Lajna wyminęła.
-No cześć, cześć - rzekł wesoło. Rozłożył skrzydła, zamachnął nimi mocno kilka razy aż wreszcie wzniósł się w powietrze i opuścił las.

zt

[Karoiiina]

Westchnęła cicho i wyszła.

[Michonne]

Wbiegłam, usłyszałam oddalające się trzepotanie skrzydeł. Zaczęłam węszyć, nie wyczułam nikogo w pobliżu, w chwili obecnej. Postanowiłam trochę poćwiczyć, przecie kto mi zabroni. Biegałam pomiędzy drzewami, a nawet przeskakiwałam zacne przeszkody.

[Michonne]

Usłyszałam jakiś szelest. Nie mogłam się powstrzymać, może jestem wilkiem, ale psia historia daje znać. Stanęłam w miejscu, łebek do góry i przysłuchiwałam się odgłosom. Wskoczyłam w krzaki i zaczęłam szukać tropu.

[Michonne]

Kiedy jednak nic nie znalazłam, postanowiłam się ukryć i pospać.