Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Brulant]

Wilk się odwrócił. Oczy zalśniły, a bardzo długie, cienkie i ostre kły wysunęły się ze szczęk.
-Delikatnie to nie pogryze, od razu zamorduję. - syknął.

[Ashland]

-A gryź je jak chcesz, i tak to demony zabicie ich jest chyba niemożliwe.

[Brulant]

Może i to demony, ale krew mają.
-Krew w ich żyłach płynie, jak rzeka w tej nieziemskiej krainie. - powiedział i skoczył, łapiąc jednego z kruków. Zatopił kły w nim, a osocze popłynęło poprzez jego zęby, niczym przez rurki.

[Ashland]

-Ło żeś się na Głód mi rzucił, a dobra ta krew chociaż? Bo to w końcu mroczne pomioty i nie wiem czy nie są przypadkiem zgniłe, a reszta do mnie! - Pozostałe kruki wróciły do swojego pana.

[Chrona]

-Ciekawe jak smakuje ich dusza.

[Brulant]

Krew popłynęła ciurkiem, przez jego białe kły. Zaczęła bulgotać w niewilkim zbiorniku zwanym - żołądkiem.. Nie była ona taka smaczna, jak żywej sarenki, która skakała po łąkach, ale pragnienie swe zapełnił.
-Wypijając krew, odbierasz im od razu duszę. Krew smakuje identycznie, może mniej słodka. - mruknął i oblizał pysk z osocza.

[Ashland]

-I i tak mi wsio czy mają duszę czy nie, cieszę się że już nie jesteś głodny, a skoro skończyłeś to Głód do mnie! Muszę cię teraz wyczyścić a tej krwi.- Kruk powrócił do Ashland chlapiąc własną krwią wszędzie.
-Wracaj do wody, musisz jakoś wyglądać.- Wrzucił kruka do wody.

[Chrona]

-Krew do duszy nic nie ma, inaczej my już jej od dawna nie mamy, praaawda Aszli? Zabijesz tego kruka - patrzy na ptaka, który wyszedł z wody.

[Ashland]

-Taak, a tego kruka nie zabiję wodą, są jak karaluchy przeżyją nawet bombę atomową a i tak będą żyć.

[Chrona]

-A jakby je zgnieść, ha?!

[Ashland]

-Głód musi być głodny, Wojna musi brać udział w wojnie, Zaraza być zarażonym a Śmierć umrzeć!

[Chrona]

Siada na śniegu.
-I nagle wszystko stało się jasne.

[Brulant]

Krwi już nie było na pysku, ale znajdowała się już w żołądku. Wstał z zimnego śniegu, który przyprawiał niektórych o drgawki i ruszył na wprost. Szerze, to denerwowały go te rozbrykane wilki.
Wyszedł nic nie mówiąc.

[Ashland]

-No patrz, opuścił nas idziemy za nim? Chętnie zjem jego duszę.

[Chrona]

-Mrah. Oczywiście.